Нақди иддаоҳои матраҳ шуда дар китоби «Афсонаҳои Қуръон»
Ба гузориши ИКНА, ҳуҷҷатулислом валмуслимин Сайидҳасан Разавӣ, коршиноси улуми динӣ дар мақолае, ки тайи нишасти тахассусӣ дар маҳалли намоишгоҳи байналмилалии Қуръон шаби гузашта, 4 фарвардин ироа кард ба шубҳаи ғайри илоҳӣ будани Қуръони Карим посух дод; Мавзӯе, ки аз сӯи фарде бо номи мустаори «доктор Саҳо» матраҳ шудааст.
Дар бахше аз ин мақола омадааст: афсонагароӣ ё хурофангароӣ қасаси қуръонӣ собиқаи дерина дошта ва ба замони нузули Қуръони Карим бармегардад. Дар ҳамон аср иддае бо ҳадафи инкори ҳаққонияти Қуръони Карим ва рисолати Паёмбар (с), оёти қуръониро «асотирул-аввалин: достонҳои пешиниён» мехонданд.
Ин нигариш ҳамчунон идома дошт то инки дар даврони муосир ва ба мувозоти пешрафтҳои илмии навъан мубтанӣ бар пояи ҷаҳонбинии таҷрибӣ, дидгоҳи афсона ингории қасаси мавҷуд дар мутуни муқаддас ва аз ҷумлаи қуръонӣ ташдид шуд. Ҳадаф аз тарҳи ин дидгоҳ исботи ғайри илоҳӣ будани Қуръони Карим аст. Саҳо низ дар ин хусус дар муқаддимаи фасли 17 (афсонҳҳои Қуръон) мегӯяд: умда матолиби Қуръон аз муҳити замони Муҳаммад гирифта шуда ва гоҳ Муҳаммад тағироти андак дар онҳо эҷод карда аст. Бузургони Макка, ки тоҷирони бузурге буданд ва ба нуқоти дӯр даст сафар мекарданд ва табъан аз афсонаҳои милали мухталиф иттилоъ доштанд, мегуфтанд, ки Қуръон афсонаҳои пешиниён аст, ки сухани дурусте аст.
Разавӣ дар посух ба тарҳи чунин дидгоҳҳое, зимни воковии мафҳуми «устура» ва масоили марбут ба он, ба як намуна аз нақдҳои Саҳо дар бораи Қуръон пардохтааст: яке аз достонҳои қуръонӣ, ки Саҳо дар фасли 17 (афсонҳҳои Қуръон) ба нақди он пардохта ва онро ғайри воқеӣ дониста, достони тӯфони ҳазрати Нӯҳ (а) аст. Ӯ дар ин робита мегӯяд: «достони Нӯҳ ҳам афсонҳои сохтаи башар аст, ки дар асноди бостоншиносӣ қабл аз Таврот ҳам ба он ишора шуда ва Таврот ҳам онро зикр карда ва сипас ба Қуръон роҳ ёфта аст.»
Вай дар посух ба ин иддао талош кардааст бо баёни адилла ва нишонаҳое, хилоф будани чунин иддаоеро аз се ҷанба устура шинохтӣ, заминшинохтӣ ва бостоншинохтӣ мавриди баррасӣ ва таҷзия ва таҳлил қарор диҳад ва таъкид мекунад, ки бар хилофи иддаои Саҳо мабни бар фоқиди санад ё шоҳиди таърихӣ, ҷуғрофиёӣ ва бостоншиносӣ будан достонҳои қуръонӣ, вуҷуди ин достонҳо дар Қуръони Карим, ки ҳаққонияти он ба василаи гуфтумони эъҷоз қобили исбот аст, худ санади ғайри қобили хадша буда ва илова бар он, дар намунаи баррасӣ шудаи (тӯфони Нӯҳ алайҳиссалом) исбот шуд, ки чунин шавоҳиде аз манзари устурашинохтӣ ва заминшинохтӣ қобили ироа ҳастанд.
