زیست آخرتی ما برآیند زیست دنیایی ماست + صوت

به گزارش ایکنا، جلسه شرح صحیفه سجادیه با سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجواد حاج علی‌اکبری؛ رئیس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه، طبق روال هر هفته، شامگاه دوشنبه 2 بهمن در مجموعه فرهنگی سرچشمه برگزار شد که گزیده مباحث آن را در ادامه می‌خوانید؛

امام جواد(ع) که جوان‌ترین امام اهل بیت(ع) محسوب می‌شوند وجود مقدسش قرین برکت است، نامش برکت است، یادش برکت است، ولایتش برکت است و جلوه کوثر و تجلی دوباره فاطمه(س) است. می‌گویند اگر فاطمه(س) کوثر نبوت است امام جواد(ع) کوثر ولایت است و صریح سخن حضرت رضا(ع) در ولادت این فرزند عزیزشان همین بود که وقتی گهواره ایشان را به دست گرفت فرمود در اسلام مولودی بابرکت‌تر از این متولد نشده است. خیلی تعبیر عجیبی است و اسرار خودش را دارد. چیزی که انسان به حسب ظاهر متوجه می‌شود این است که با تولد امام جواد(ع) ملامت ابتر بودن نسبت به حضرت رضا(ع) که واقفیه مطرح می‌کردند و اسباب رنجش شیعیان می‌شدند از بین رفت و تولد ایشان آنقدر امام رضا(ع) را خوشحال کرد که پیامبر(ص) با ولادت حضرت زهرا(س) خشنود شد.

شاید علت دیگرش این باشد با تولد امام جواد(ع) از اسرار امامت پرده‌برداری شد چون با وجود مقدس این حضرت که طبق تقدیر الهی در 7 سالگی به امامت رسید و از همان سنین کودکی نشانه‌های علم و حکمت و تدبیر و هرچه در امامت لازم بود در وجود مقدس ایشان بود، معلوم شد امامت یک امر الهی و قدسی است و ماوراء دسترس انسان‌های عادی است بلکه یک امر اعطایی است که خدا از باب لطفش هم به امام و هم به امت کرامت می‌کند. بنابراین شاید عنوان برکت ناظر به این مطلب باشد. علاوه بر این وجود اقدس حضرت جواد(ع) در دوران کوتاه عمرشان که 25 سال بود لحظه لحظه‌اش برای دوستانشان و برای امت برکت بوده است و بعد از شهادتشان هر توسلی به آن حضرت قرین برکت است و مجرب است.

تماشای جمال خدا در پرتو ولایت امام جواد(ع)

دوران عمر آن حضرت را مطالعه کنید می‌بینید انواع و اقسام برکات در زندگی ایشان وجود داشت. عنوان «جواد» هم که برای آن حضرت برگزیده شده است ناشی از همین مسئله است. امکان نداشت کسی به آن حضرت مراجعه کند مگر اینکه یا عین چیزی که می‌خواست دریافت کند یا بیش از آن را. جلوه‌های سخاوت و جود آن حضرت در بین مردم آن زمان کاملا شناخته شده بود و خیلی نمونه دارد. ماوراء این نکته‌ها هم رازهایی است که ما خبر نداریم.

در حدیث لوح هست اگر کسی می‌خواهد جمال خدای متعال را بی‌حجاب ببیند در پرتو ولایت امام جواد(ع) باشد. اینها جهات باطنی است که ولایت این امام بزرگ، انسان را به قله‌ای از قرب الهی می‌رساند که عارفان و اولیا مشتاق آن مرتبه هستند. امیدواریم خداوند ما را از ولایت امام جواد(ع) بهره کامل عنایت کند. جوانان توجه داشته باشند که توسل به آن حضرت فتوحات زیادی در جریان انتخاب‌های بزرگ انسان دارد از جمله ازدواج و اشتغال که امور عادی زندگی است و اصل قضیه همان سیر در مراتب قرب الهی است.

ایام ولادت اولیای خدا و راه تقرب

در دعایی که از ناحیه مقدسه برای ماه رجب وارد شده است امام عصر(عج) یک قاعده‌ای در دسترس ما قرار می‌دهد و آن قاعده این است که از ایام ولادت اولیای خدا برای تقرب استفاده کنید. در این دعا به مولودین ماه رجب سوگند یاد می‌شود و بعد این خواسته مطرح می‌شود که برترین درجات قرب را از تو می‌خواهم. ادامه دعا نوعی عذرخواهی خیلی لطیف دارد که برای استفاده از فیوضات ماه رجب بسیار پیش‌برنده است.

فوز معاد و سلامت مرصاد

بحث ما در دعای مکارم به این قطعه رسید که یک فهرستی از حضرت حق تمنا کردیم: «اللهم صل علی محمد و اله و متعنی بالاقتصاد، و اجعلنی من اهل السداد، و من ادله الرشاد، و من صالح العباد، و ارزقنی فوز المعاد، و سلامة المرصاد». مطلب خیلی بلند است و هر فراز بالاتر از دیگری است. انسان مومن بر اساس دلالت ولی الله باید هدف‌هایش را در زندگی هدف‌های بلند انتخاب کند و به قله‌ها فکر کند.

در قسمت پایانی این فراز از خداوند فوز معاد و سلامت مرصاد را می‌خواهیم. کلمه «فوز» برای شما شناخته شده است و آن را به رستگاری معنا می‌کنیم. «فوز» یعنی شما به هدفی که از خیر دارید برسید و به سلامت برسید چون گاهی انسان به هدف می‌رسد ولی به سلامت نمی‌رسد ولی وقتی شما به سلامت برسید «فوز» نامیده می‌شود. مثلا اگر کسی بعد از گذراندن مخاطراتی در برزخ یا مخاطراتی در قیامت قرار است به بهشت برسد «فوز» نیست بلکه فائز یعنی از همه این مخاطرات برزخی و قیامتی به سلامت عبور کنید و وارد بهشت شوید.

لذا قرآن می‌فرماید فائزون کسانی هستند که به سلامت به بهشت رسیدند. با اینکه عموم مردم در قیامت گرفتاری‌هایی دارند ولی بر اساس روایات ما گویی اینها اصلا جهنم را نمی‌بینند. فائزین اینها هستند. پس فائز دو معنا دارد یکی مقام امن و دوم نیل به بالاترین درجات رضوان الهی در بهشت. خود فائزین دارای درجاتی هستند که بحث دیگری است ولی همه آنها در بهشت صاحب درجه هستند. برخی از آنها به فوز مبین می‌رسند، برخی به فوز کبیر می‌رسند و برخی به فوز عظیم می‌رسند.

دست یافتن به چنین مقام و منزلتی که خیلی بالاست، خیلی جذاب است، کاملا برمی‌گردد به فوز در دنیا چون زیست آخرتی ما محصول و برآیند زیست دنیایی ما است و جدای از این نیست و کاملا به هم مرتبط است. اگر شیوه زندگی ما در دنیا قرین فوز شد در آخرت جزء فائزین خواهیم بود. قرآن کریم این خط را برای ما تشریح کرده است و به شکل روشن و واضحی در آیات کریمه قرآن مطرح شده است.