عظیم‌ترین سرمایه‌گذاری خداوند برای هدایت انسان

به گزارش ایکنا، جلسه شرح صحیفه سجادیه با محوریت دعای بیستم صحیفه با سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجواد حاج علی‌اکبری، رئیس شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه، طبق روال هر هفته، شامگاه دوشنبه 21 آذر‌ماه در مجموعه فرهنگی سرچشمه برگزار شد که گزیده مباحث آن را در ادامه می‌خوانید؛

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ أَوْسَعَ رِزْقِكَ عَلَيَّ إِذَا كَبِرْتُ، وَ أَقْوَى قُوَّتِكَ فِيَّ إِذَا نَصِبْتُ، وَ لَا تَبْتَلِيَنِّي بِالْكَسَلِ عَنْ عِبَادَتِكَ، وَ لَا الْعَمَى عَنْ سَبِيلِكَ، وَ لَا بِالتَّعَرُّضِ لِخِلَافِ مَحَبَّتِكَ، وَ لَا مُجَامَعَةِ مَنْ تَفَرَّقَ عَنْكَ، وَ لَا مُفَارَقَةِ مَنِ اجْتَمَعَ إِلَيْكَ»

ترجمه: خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و فراخ‌ترین روزی را، هنگامی‌که پیر شدم، برایم قرار ده؛ و نیرومندترین نیرویت را، زمانی که خسته و درمانده شدم، نصیبم کن؛ و مرا به سستی و کسالت از بندگی‌ات مبتلا نکن؛ و نه به نابینایی از شناخت راهت و نه به دچار شدن انحراف از دوستی‌ات و نه به همراهی کردن با کسی که از تو جدا شده و نه به جدا شدن از کسی که با تو همراه گشته.

امام در این بخش از دعای بیستم چند مسئله بسیار مهم را به صورت ایجابی و سلبی از درگاه خداوند متعال درخواست می‌کند. ایجابی‌اش عبارت بود از اینکه گسترده‌ترین روزی مرا در دوران پیری قرار بده و بیشترین توان را وقتی من ضعیف و درمانده می‌شوم کرامت کن. در بخش سلبی فرمود من را به این موارد مبتلا نکن: اول، کسالت در عبادت که توضیح آن عرض شد. این کسالت گاهی ناشی از ضعف جسمانی است، گاهی ناشی از بیماری است، گاهی ناشی از انقباض روانی انسان است، گاهی هم ناشی از کدورت‌های روحانی است و همه این موارد می‌تواند جنبه عقوبتی داشته باشد.

دومین درخواست سلبی حضرت این است که گرفتار عدم تشخیص در راه حق نشوم، خیلی مسئله مهمی است. خداوند تبارک و تعالی طبق قاعده لطف رحمانیه و رحیمیه، از طریق عقل و وحی راه را به انسان‌ها نشان داده و حجت را تمام کرده است. فرمود: «انا هدیناه السبیل»، «سبیل» یعنی راه شناخته‌شده، روشن‌رساننده به خدای متعال. انسان نیز باید این راه را بشناسد و در این راه سیر کند. چنین کسی وارد باب شکر شده است و می‌تواند از شاکر به شکور برسد ولی اگر کسی به کفران مبتلا شد از همان ابتدا کفور است چون این نعمت، نعمت بزرگی است.

بزرگترین جلوه کرامت انسان

خداوند ظرفیت اختیار را به انسان داده و با اختیار انسان را تکریم کرده است. بزرگترین جلوه کرامت انسان اراده و اختیار است. همین‌جا بین ما و فرشتگان تفاوت اساسی پیدا می‌شود، چون آنها چنین تکریمی نشدند. اگر انسان این نعمت را شکر کرد از ملائکه بالاتر می‌رود. کسی که می‌توانسته در مقام شکر قرار بگیرد، اگر در مسیر کفران قرار گرفت از حیوان پست‌تر است.

خداوند متعال عظیم‌ترین سرمایه‌گذاری را برای هدایت انسان کرده است. بهترین بندگان خودش را به سوی مردم می‌فرستد تا راه را به مردم نشان دهد. این همه کتاب‌های آسمانی فرستاد، همچنین آفرینش شخصیتی مثل پیامبر(ص). در آیه نور می‌فرماید: «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ»، این نور سماوات و ارض متجلی در جمال و جلال محمد و آل محمد(ص) است و این تجلی نور عظمت حق قبل از آفرینش عالم و آدم است. خداوند از این نور عوالم را خلق می‌کند، از این نور عالم لاهوت را خلق می‌کند، از این نور عالم ملکوت را خلق می‌کند، از این نور بهشت را خلق می‌کند، از این نور زمین را خلق می‌کند، از این نور آدم را خلق می‌کند.

حجت را برای انسان تمام کرد

در همین آیه نور می‌خوانیم: «فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ» امام هادی(ع) در زیارت جامعه پرده را کنار می‌زد و می‌فرماید: «خَلَقَكُمُ اللّهُ أنْوارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقينَ حَتّى مَنَّ عَلَيْنا بِكُمْ فَجَعَلَكُمْ في بُيُوتٍ أذِنَ اللّهُ أنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ؛ خداوند، شما را [به صورت] نورهايى آفريد و گِرداگِرد عرش خود، قرارتان داد تا اين كه به واسطه شما، بر ما نعمت بزرگى عطا فرمود. پس شما را در خانه‌هايى قرار داد كه خداوند، رخصت داده است كه بزرگ داشته شوند و نام وى در آنها ياد شود». این چه سرمایه‌گذاری بزرگی است که خداوند برای هدایت انسان‌ها کرده است؟ همه ظرفیت عالم را برای هدایت انسان بسیج کرده و حجت را برای انسان تمام کرده و هیچ چیز کم نگذاشته است.

این هدایت در دسترس انسان‌ها قرار گرفت. «فی بیوت» یعنی در دسترس انسان‌ها. الآن جلوه نور اعظم در خانه‌های ما روی کره خاکی زندگی می‌کند. خانه امید همان خانه‌ای است که امام مهدی(عج) در آن زندگی می‌کند. به همین جهت در روایت فرمود اگر یک لحظه این نور از زمین برداشته شود این زمین اهلش را فرومی‌خورد یعنی یک آن دوام نمی‌آورد. نقطه استقرار عالم این بیت است. یک زمانی شما بیت امام را می‌شناختید، ولی از یک زمانی این نشانی از شما مخفی شد تا به مقام شکور برسید، یعنی در زیست‌گاه جهانی عدد بالایی به مقام شکر مقام هدایت برسند. در این صورت نشانی حضرت برای همه آشکار خواهد شد.