نشانه‌های ایمان راستین چیست

به گزارش ایکنا از لرستان، حجت‌الاسلام والمسلمین سیداحمدرضا شاهرخی، نماینده ولی‌‎فقیه در استان و امام جمعه خرم‌آباد پنج‌شنبه، ۲۳ فروردین‌ماه در آخرین جلسه از سلسله جلسات «آموزه‌هایی از قرآن کریم» ویژه ماه مبارک رمضان در مسجد صاحب‌الزمان(عج) محله ماسور خرم‌آباد با تبریک به‌مناسبت عید سعید فطر و حلول ماه شوال، اظهار کرد: در ادامه آموزه‌های قرآن کریم تا آیه ۶۵ سوره نساء رسیدیم و گفتیم که ایمان باید آگاهانه باشد، اگر ایمان از روی آگاهی و معرفت نبود و از روی تقلید بود، قطعاً انسان سقوط خواهد کرد، کسانی‌که حضرت علی(ع) را با آن همه موانع مواجه کردند، کسانی بودند که ایمان‌شان آگاهانه نبود و حکومت و موقعیت امام علی(ع) را تضعیف کردند، ایمان‌ آنها به شکلی بود، هرجا به نفعشان بود حکم خدا را می‌پذیرفتند و هر کجا نبود قبول نمی‌کردند.

خداوند متعال در آیه ۶۵ سوره نساء می‌فرماید: «فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا؛ به پروردگارت سوگند که آنان مؤمن حقیقی نخواهند بود، مگر آنکه تو را در آنچه میان خود نزاع و اختلاف دارند به داوری بپذیرند؛ سپس از حکمی که کرده‌ای در وجودشان هیچ دلتنگی و ناخشنودی احساس نکنند و به‌طور کامل تسلیم شوند.»

مراد از «شَجَرَ» در آيه منازعه و مشاجره است، علت اینکه منازعه بین دو نفر را مشاجره نامیده‌اند، به خاطر این است که دو نفره با هم منازعه می‌کنند، سخنان‌شان همانند شاخ و برگ درخت با هم مختلط می‌شوند.

داستانی که نقل شده آن است که، ميان زبير بن عوام از مهاجرين و يكى از انصار، بر سر آبيارى نخلستان نزاع شد، پيامبر اسلام(ص) قضاوت كرد كه چون قسمت بالاى باغ، از زبير است، اول او آبيارى كند، مرد انصارى از قضاوت پيامبر ناراحت شد و گفت چون زبير، پسر عمه توست، به نفع او داورى كردى! رنگ پيامبر پريد و اين آيه نازل شد، عجبا كه خودشان رسول‌اللّه را به داورى پذيرفته‌اند، ولى سرباز مى‌زنند!

همین زبیر پسر عمه پیامبر و علی، زمانی رسید که مقابل ایشان می‌ایستند، حضرت پیامبر اکرم(ص) هم ناراحت شد و بعد این آیه نازل شد که این از تزلزل ایمان است.

بعضی مواقع انسان به درجه‌ای از ایمان رسیده که زمانی‌که در حقش داوری می‌شود، شاکر خداوند است، به جهت اینکه طبق فرمان خدا حکم جاری شده و برای رضای خدا این حکم را می‌پذیرد، اگر همه مسلمانان به همه احکام الهی ایمان بیاورند و عمل کنند، خیلی از مشکلات جامعه حل می‌شود، در جامعه هستند کسانی‌که برخی احکام را می‌پذیرند و برخی را نمی‌پذیرند، اسلام، علاوه بر تسليم ظاهرى، به ابعاد روحى و تسليم قلبى توجه كامل دارد.

«بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ ۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ؛ او پدید آورنده آسمان‌ها و زمین است، چگونه او را فرزندی باشد؟! در صورتی که برای او همسری نبوده و همه چیز را او آفریده؛ و او به همه چیز داناست.»

کریمه مورد بحث، آیه ۱۰۱ سوره انعام است، کلمه‌ى‌ «بَدِيعُ» به معناى آفريدن ابتكارى است و نه تقليدى، آنكه آسمان‌ها و زمين را بدون تقليد و نقشه‌ قبلى آفريد، چه نيازى به فرزند و همسر دارد؟ او با يک اراده، آنچه را بخواهد خلق مى‌كند، پس آفريدگار جهان، توانمند است، خدایی را که قرآن معرفی می‌کند با خدایی که دیگران عقیده دارند اگر مقایسه شود تفاوت‌ها کاملاً نمایان خواهد شد، این همان خالقیت مطلقه خداوند است که دلیل توحید است، آفرینش بقا و ثبات همه به دست خدا و اراده اوست.

کریمه مورد بحث، آیه ۱۰۱ سوره انعام است، کلمه‌ى‌ «بَدِيعُ» به معناى آفريدن ابتكارى است و نه تقليدى، آنكه آسمان‌ها و زمين را بدون تقليد و نقشه‌ قبلى آفريد، چه نيازى به فرزند و همسر دارد؟ او با يک اراده، آنچه را بخواهد خلق مى‌كند، پس آفريدگار جهان، توانمند است، خدایی را که قرآن معرفی می‌کند با خدایی که دیگران عقیده دارند اگر مقایسه شود تفاوت‌ها کاملاً نمایان خواهد شد، این همان خالقیت مطلقه خداوند است که دلیل توحید است، آفرینش بقا و ثبات همه به دست خدا و اراده اوست.

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا؛ ای مردم! یقیناً از سوی پروردگارتان برای شما برهان و دلیلی چون پیامبر و معجزاتش آمد؛ و نور روشنگری مانند قرآن بسوی شما نازل کردیم.»

«بُرْهَانٌ»، به عنوان حجت آشکار، مراد پیغمبر اسلام است، چرا که معجزات و نشانه‌های روشنی با خود داشت، که دال بر این بود که فرستاده خدا است، مراد از «نُور» هم قرآن است، چرا که در امر هدایت به نور می‌ماند، چرا که قرآن کریم قوی‌ترین دلیل بر صدق پیغمبر بوده و نوری است که روشنی با خود دارد و روشنگر غیرخود است.

قرآن کریم با همه‌ مردم و نسل‌ها و عصرها سخن می‌گويد و پيامش جهانى است، قرآن کتاب استدلال است، دلیل روشن است، چون پیامش به هر کس برسد تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد، آنانی که قرآن را می‌سوزانند، با سوختن قرآن به اهداف خود نمی‌رسند، این چنین افرادی در ظلمت‌کده درونی و بیرونی قرار دارند، مجموع صفات رذیله، باعث این تاریکی خواهد شد، موانع گناه انسان را در تاریکی هوای نفس گرفتار می‌کند، ولی ایمان آغاز حرکت به سمت روشنایی است.