انتظار فرج باید از فکر به رفتار منجر شود

حجت‌الاسلام محمدرضا فؤادیان، کارشناس و پژوهشگر حوزه مهدویت در گفت‌وگو با ایکنا درباره تأثیرات فردی باور به انتظار و فرج گفت: انسان، هر نکته‌ای را که بداند و بلد باشد، یکسری برکات برای او دارد، مثلاً اگر یک نکته روانشناسی یاد بگیریم، سبک و سیاق زندگی ما متفاوت می‌شود، از این رو اگر اعتقادمان به امام زمان(عج) زیاد باشد، آثار و برکات متعددی خواهد داشت. اعتقاد به امامی که ما را می‌بیند، می‌شنود و لبیک‌گوی ماست، به انسان هویت می‌دهد و امیدآفرین است.

وی سه اثر مهم انتظار را هویت‌آفرینی، آرمان‌زایی و خودسازی دانست و افزود: این نوع انتظار به ما می‌گوید که شما می‌توانید نقش مهمی را برای مدینه فاضله ایفا کنید و تنها و رها نیستید؛ چراکه انتظار، متوقف ماندن نیست و به معنی حرکت و تلاش است. انتظار فقط و فقط یک حالت روانی نیست، کسی که منتظر امام زمان(عج) باشد، مانند کسی است که در خیمه حضرت و کنار ایشان است و درک این مسئله برنامه‌های زیادی را برای فرد منتظر ایجاد می‌کند، چراکه اعمال ما، تحت نظارت ولی خداست و این باعث می‌شود مراقب رفتار، اعمال و سخنان خود باشیم و حاصل همین مراقبت، خودسازی است.

تفکر مهدوی؛ تجلی عملی

حجت‌الاسلام فؤادیان با اشاره به اینکه تفکر مهدوی چگونه در رفتار افراد متجلی می‌شود، بیان کرد: کسی که منتظر امام زمان(عج) است، این اعتقاد در رفتارش نمایان می‌شود. مثلاً کسی که امام زمان را قبول می‌کند، برایش دعا می‌کند. همانطور که امام علی(ع) می‌فرمایند؛ «الدَّاعِی بِلَا عَمَلٍ کَالرَّامِی بِلَا وَتَرٍ»، کسی که دعا می‌کند و هیچ عمل و اقدامی انجام نمی‌دهد، مانند کسی است که تیرانداز است، ولی کمان او زه ندارد؛ بنابراین هیچ فایده‌ای نخواهد داشت. دعاکننده بدون عمل «کالشجر بلاثمر» یعنی مانند درخت بدون ثمر است.

این پژوهشگر حوزه مهدویت تصریح کرد: این حدیث را بسیار شنیده‌اید که «افضل الاعمال انتظار الفرج» انتظار فرج، از بهترین اعمال است، نه افضل حالات و نه افضل افکار. اگر ما منتظر امام زمان(عج) هستیم، باید این اعتقاد در رفتار ما نمایان شود. در کتاب «مکیال المکارم» هشتاد وظیفه برای فرد منتظر نوشته‌اند، اگر ما منتظر باشیم یکسری اقدامات و اعمالی را انجام می‌دهیم، مثلاً خانه را آماده می‌کنیم، وسیله پذیرایی فراهم می‌کنیم. به عبارتی رفتار ما نشان‌دهنده یک انتظار واقعی است، نه اینکه دست روی دست بگذاریم و کاری انجام ندهیم؛ بنابراین انتظار فرج امام زمان(عج) باید از سطح فکر به رفتار منجر شود.

تربیت نسل منتظر در زیست مهدوی

وی با اشاره به ویژگی‌های خانواده مهدوی گفت: زیست مهدوی در خانواده، مبتنی بر تربیت نسل منتظر است. در این زمینه کتاب‌های خوبی درباره تربیت نسل منتظر نوشته شده است، یعنی اعضای خانواده نسبت به ارتقای فرهنگ این نهاد کوچک اجتماعی بی‌تفاوت نیستند. والدین برای فضای خانه خود مدیریتی براساس فرهنگ مهدویت دارند. اگر تربیت نسل منتظر در خانه‌ای مدنظر باشد، براساس کتاب «شهاب قبس» باید خانواده و تربیت مهدوی بر این اسلوب استوار باشد، در این صورت این خانه و خانواده یک زیست مهدوی خواهند داشت.

حجت‌الاسلام فؤادیان ادامه داد: راه امام، راه پاکی است و فرد منتظر باید سیر و سلوک امام را در پیش بگیرد. کسی که دعای عهد می‌خواند، قدم در راهی گذاشته که حضرت مهدی(عج) آن را می‌خواهد و باید در این مسیر تداوم و استمرار داشته باشد و این جزء برنامه‌های اصلی زندگی مهدوی است. خانه و خانواده مهدوی فارغ از دغدغه‌ها، نسبت به مسئله مهدویت نیستند و در یک خانواده مهدوی سلام، زیارت، گفت‌وگو و حس حضور امام زمان دیده می‌شود. یعنی هر روز به امام زمان(عج) سلام می‌دهند، هر روز امام زمان(عج) را زیارت می‌کنند، خانه‌های خود را برای حضور امام زمان(عج) آماده می‌کنند؛ کار‌های پسندیده انجام می‌دهند، با امام زمان(عج) گفت‌وگو می‌کنند. همه این رفتار‌ها احساس حضور در محضر حضرت، ولی عصر (عج) را تقویت می‌کند.

وی در ادامه چند عنوان کتاب برای مطالعه بیشتر پیرامون زیست مهدوی و فلسفه غیبت آن حضرت معرفی کرد و گفت: کتاب «زندگی مهدوی» را خودم نوشته‌ام، در این اثر ضمن ارائه تعریفی صحیح از زندگی و نیاز‌های مختلف بشر در آن به اهداف اصلی زندگی توجه شده و راه‌های کسب موفقیت در مسیر پرنشیب و فراز آن بررسی شده است. کتاب‌های نگین آفرینش نوشته جمعی از نویسندگان حوزه مهدویت، «سیمای آفتاب» اثر حبیب‌الله طاهری، «امام زمان از تولد تا ظهور» نوشته سیدمحمدکاظم قزوینی و «خورشید مغرب» اثر محمدرضا حکیمی نیز آثار مهمی هستند که مطالعه آن‌ها توصیه می‌شود.

گفت‌وگو از سمیه قربانی