مسی اردن؛ از حفظ قرآن تا حمایت از غزه و اخراج به‌خاطر نماز
طرفداران فوتبال او را مسی اردن می‌نامند، اما در مسجد الصالحین همان شیخ موسی التعمری است، خودش این نام را دوست دارد و به آن افتخار می‌کند. پیش از بازی، قرآن می‌خواند و همیشه پیش از ورود به زمین، داخل اتوبوس یا رختکن مشغول مناجات با خداوند است.
به گزارش ایکنا به نقل از عربیک پست، موسی التعمری، بازیکن فوتبال اردن که حافظ قرآن کریم است، به خاطر مواضع خود در همبستگی با فلسطین و پایبندی به شعائر دینی در اروپا شهرت یافته است.
موسی التعمری، ستاره تیم ملی فوتبال اردن در این دوره از جام ملت‌های آسیا چهره ویژه‌ای برای اهالی غرب آسیا بود که زمینه‌ساز حضور تیم ملی کشورش در نیمه نهایی شد تا برای نخستین‌بار در تاریخ در جمع چهار تیم برتر آسیا قرار گیرد.
التعمری که نخستین لژیونر فوتبال اردن در پنج لیگ معتبر اروپایی به شمار می‌رود تا اینجا موفق شده دو بار برای تیم ملی کشورش در این تورنمنت گلزنی کند، در مراحل حذفی در نقش گل‌ساز اردنی‌ها فعالیت کرده است.
التعمری پیش از بازی تأکید ویژه‌ای به تلاوت قرآن مجید دارد و همیشه پیش از ورود به زمین، در داخل اتوبوس یا داخل رختکن مشغول مناجات با خداوند است. او در دوران نوجوانی در مسجد الصالحین امان پرورش پیدا کرد و در آنجا زیر نظر استادان خود حفظ قرآن را آغاز کرد.
طرفداران فوتبال در اردن، او را مسی اردن می‌نامند، اما در مسجد الصالحین او را شیخ موسی التعمری صدا می‌زنند، و خود وی این نام را دوست دارد و به آن افتخار می‌کند.
یکی از استادان او می‌گوید: موسی علاقه و تعهد زیادی به حفظ قرآن داشت و در مسیر خود کاملاً منظم و منضبط بود و میان مسجدی‌ها به نیکی و اخلاق نیکو شهرت داشت.
وی برای ادامه مسیر فوتبال خود راهی اروپا شد اما در آنجا هم او متعهد به آداب دینی است. موسی اولین اردنی است که در لیگ فرانسه و برای مون‌پلیه بازی کرد؛ کیفیت بازی او به حدی بود که سپتامبر 2023 جایزه بهترین بازیکن ماه این کشور را از آن خود کرد.
او سه سال پیش که در باشگاه هیورلی لوون بلژیک بازی می‌کرد اعلام کرد سرمربی این تیم به او گفته است از اینکه بین دو نیمه بازی در رختکن نماز خوانده خشمگین است و به همین دلیل او را از تیم کنار می‌گذارد.
التعمری در این خصوص گفت: دقایق آخر نیمه اول بود که به یکی از مربیان تیم گفتم اگر ممکن است می‌خواهم برای خواندن نماز به رختکن بروم. من بازیکن ذخیره بودم و روی نیمکت حضور داشتم. مربی گفت مشکلی وجود ندارد و می‌توانی زودتر به رختکن بروی.
روز بعد از مسابقه که با شکست ما همراه بود در تمرین دیدم سرمربی تیم به سراغم آمد و گفت: من از اینکه دو دقیقه زودتر راهی رختکن شدی عصبانی هستم. حق نداشتی برای خواندن نماز از زمین خارج شوی. من البته به او گفتم که از مربی تیم اجازه گرفتم با این وجود مرا از تیم کنار گذاشت.
انتهای پیام
