حفظ مستمر قرآن مسئله‌ای فرهنگی است
مسئول دبیرخانه ملی حفظ قرآن کریم با بیان اینکه موضوع حفظ مستمر قرآن یک مسئله فرهنگی است و همه باید با این چشم به آن نگاه کنیم، گفت: مهمترین نماد قرآن «متن» آن است این در حالی است که ما حسی که مردم نسبت به اهل بیت(ع) دارند را در رابطه با قرآن ایجاد نکرده‌ایم.
محمدمهدی بحرالعلوم، مسئول دبیرخانه ملی حفظ قرآن کریم و یکی از دارندگان مدرک درجه یک حفظ قرآن در گفت‌وگو با ایکنا، در پاسخ سؤالی مبنی بر بایسته‌های تبدیل حفظ قرآن کریم در جامعه به فرهنگ، گفت: فرهنگ یعنی استمرار داشتن و مورد استقبال قرار گرفتن امری از سوی مردم یک جامعه. اگر بخواهیم این موضوع را به فرهنگ تبدیل کنیم قطعا به راحتی این امکان وجود ندارد. ما در کشور دستگا‌ه‌ها و نهاد‌های فرهنگ‌ساز داریم که مهمترین آن نهاد آموزش و پرورش، صدا و سیما، روحانیت، خانوده، چهره‌ها و شخصیت‌های خاص هستند؛ این نهادها و اشخاص باید در این مسیر حرکت و در ادامه جهت‌دهی کنند.
وی با تأکید بر اینکه در حفظ قرآن باید نهاد‌های فرهنگ‌ساز حرکت‌کننده باشند، گفت: بنده به سراغ خیلی از مسئولان و نهاد‌های فرهنگی و... برای موضوع حفظ قرآن رفته‌ام، اما انتهای ماجرا چیزی از این حس در آن‌ها یافت نمی‌شود و یا حداقل اولویتشان نیست.
استاد حفظ قرآن کریم با اشاره به اینکه مقام معظم رهبری هرساله می‌گویند که ما ۱۰ میلیون حافظ می‌خواهیم، اما خیلی از مسئولان در همین قدر که سالی یکی دو بار برای حفظ قرآن وقت بگذارند کار نمی‌کنند، گفت: اینکه خودشان حافظ قرآن باشند که جزو آرزو‌ها است، ولی ما نمی‌بینیم در مورد حفظ قرآن تشویق و ترغیب کنند.
وی تصریح کرد: امروز اگر می‌خواهیم کسی حافظ قرآن شود باید مزیت خرج کنیم، ما باید مدام بگوییم هرکس قرآن را حفظ کند این مزیت‌ها را ارائه می‌دهیم و باید به زور افراد را به این سمت بکشیم و در حقیقت این شیوه فایده چندانی ندارد. در حوزه اهل بیت (ع) نماد داریم و این نماد خود کشش دارد. مردم وقتی به هیئت می‌روند یک حس و ارتباط برقرار می‌کنند که این احساس ارتباط خیلی مهم است. در حوزه آموزش قرآن این حس و حال عمومی را کمتر می‌بینیم.
مهمترین نماد قرآن متن آن است
بحرالعلوم با تأکید بر اینکه مهمترین نماد قرآن متن آن است و ما همین حس که نسبت به اهل بیت(ع) داریم را در رابطه با قرآن ایجاد نکرده‌ایم، گفت: اهل بیت(ع) با قرآن هیچ فرقی ندارند و ما این حس را بین مردم و قرآن منتقل نکرده‌ایم و برخی اوقات انتظار داریم که حافظ قرآن ما همین نماد باشد. اگر شما حافظ قرآن بودید و چند نفر هم با دیدن شما به سمت حفظ قرآن روی آوردند در مسیر درست حرکت کرده‌اید، اما اگر این اتفاق رخ نداد باید به دنبال چیزی در رفتار و منش خودمان باشیم که چه اتفاقی افتاده است که جذبی صورت نمی‌گیرد.
وی در پایان گفت: موضوع حفظ مستمر قرآن در واقع یک مسئله فرهنگی است و همه باید به این چشم نگاه کنیم و این درد را درمان کنیم و اگر این مشکل حل شود مردم خودشان به سراغ حفظ می‌روند، ولی اگر حل نشود باید برای آن هزینه کنیم و پایان آن هم هیچ چیزی معلوم نیست. رسانه‌های جدید برای ترغیب مخاطب به سوی حفظ قرآن برنامه ریزی جذاب و کارایی داشته باشند. باید با زبان و ابزار‌های روز به دنبال این حوزه برویم هرچند که کار‌هایی به تازگی شکل گرفته است، اما خیلی از هدف اصلی عقب هستیم.
