فاطمه رزبانیان متولد سال ١٣٨٩ در طاهرآباد کاشان است که موفق شد در طرح یکساله و مجازی مدرسه شبانهروزی قرآن و نهجالبلاغه مؤسسه امیرالمؤمنین(ع) کاشان طی سال تحفیظی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۲ حافظ کل قرآن شود. وی در گفتوگو با ایکنا از اصفهان اظهار کرد: فرزند سوم خانواده هستم و در پایه هفتم تحصیل میکنم. مشوق اصلیام برای تصمیم به حفظ قرآن، خانواده بود. البته چون مادرم نیز قرآنی است، در این مسیر من را یاری کرد.
وی درباره چگونگی آشنایی با مؤسسه قرآن و عترت امیرالمؤمنین(ع) کاشان گفت: در دیگر مؤسسات، طرح یکساله حفظ قرآن وجود نداشت و در جریان جستوجو برای جایی که به حفظ یکساله قرآن بپردازم، با این مؤسسه آشنا شدم.
این دانشآموز حافظ کل قرآن درباره هدف خود از انتخاب مسیر حفظ بیان کرد: علاقه به آموختن درسها و آموزههای قرآنی و نیز تقرب بیشتر به عترت یا ائمه اطهار(ع،) من را مصمم کرد تا به حفظ آیات الهی بپردازم.
وی با اشاره به تأثیر حفظ قرآن در یادگیری افزونتر دروس آموزشی تصریح کرد: تقویت حافظه و افزایش تمرکز، از تأثیرات غیر قابل انکاری است که بعد از دوران حفظ برای من ایجاد شد.
رزبانیان درباره شیرینترین خاطره از دوران قرآنآموزیاش گفت: مواقعی که دوستان قرآنیام به کاشان میآمدند، خاطرات شیرینی برای من رقم میخورد. لحظات دورهمی که در بعضی از اوقات داشتیم، برای من جالب و بهیادماندنی بود.
وی از آیه ۳۰ سوره انفال بهعنوان دلنشینترین آیه قرآن یاد کرد و افزود: خداوند در این آیه از قرآن کریم میفرماید: «وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوکَ أَوْ یَقْتُلُوکَ أَوْ یُخْرِجُوکَ وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اللّهُ وَ اللّهُ خَیْرُ الْماکِرینَ؛ به خاطر بیاور هنگامى را که کافران نقشه مىکشیدند تا تو را به زندان بیفکنند یا به قتل برسانند و یا از مکه خارج کنند؛ آنها چاره مىاندیشیدند و خداوند هم تدبیر مىکرد و خدا بهترین تدبیرکنندگان و چارهجویان است.»
این حافظ کل قرآن در پاسخ به این سؤال که اگر بخواهید در نقش مشوق برای دوستان خود باشید تا در مسیر حفظ قرآن قرار بگیرند، چه مطلبی میگویید یا چه اقدامی انجام میدهید، گفت: تا جایی که بتوانم، سعی میکنم با بهره از تلاوتهای زیبا و نورانی قرآن و نیز تفسیر آیات، آنها را به حفظ و در پی آن، انس با قرآن دعوت کنم.
وی مهمترین برکت حفظ قرآن را آشنایی با دوستان خوبی دانست که برایش همانند خواهر هستند و بیان کرد: امیدوارم همانطور که خداوند عنایت کرد تا قدم به این راه بگذارم، توفیق دهد که تا آخرین لحظه عمر نیز در این راه باقی بمانم.
زهراسادات محمدی
انتهای پیام