اشاره «الرحمن» به شواهدی مبنی بر محاسبه اعمال دنیا + فیلم

به گزارش ایکنا، کریم دولتی؛ مدرس پیشکسوت قرآن در ۱۴ درس‌گفتار با اشاره به نکات تدبری در آیات سوره مبارکه «الرحمن»، دقت در برخی از نعمات الهی اشاره شده در آن را مورد تأکید قرار داده است. در ادامه متن و فیلم چهارمین درس‌گفتار از این مجموعه را مشاهده می‌کنید.

بیشتر بخوانید؛

1. سوره الرحمن؛ مملو از جلوه‌های رحمت الهی
2. تکرار «فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ» نشانه ای بر اختیار انسان است

«بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم و به نستعین

امیدوارم که خدای متعال به ما توفیق بهره‌مندی بیشتر از کلام نورانی خود را عنایت بفرماید.

در سوره مبارکه الرحمن، خدای متعال برخی از نکته‌ها را هر چند به خودش نسبت می‌دهد، اما می‌خواهد ما مخاطبان قرآن را به این نکته متوجه کند که اگر می‌خواهید خدایی باشید و در آن مسیری که خدا آفریده حرکت کنید، باید این صفات و ویژگی‌ها را در وجود خود و کارهای خود به کار ببندید.

می‌فرماید «الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ» در این عالم همه چیز حساب و کتاب دارد. هیچ چیز از حساب و کتاب خدای رحمان خارج نیست. خورشید با عظمت که یک نمونه بسیار کوچک از ستارگان بزرگی است که در این عالم وجود دارد و برخی از آنها میلیون‌ها برابر خورشید ما حجم و وسعت داشته و روشنایی و حرارت دارند و همین طور ماه که برای ما به عنوان نزدیکترین قمر قرار داده شده و البته شبیه این قمر در این عالم بسیار متعدد است، اینها همه از روی حساب و کتاب آفریده شده است. خدا در این عالم چیزی را بی‌حساب نیافریده است.

اگر من انسان، به تمام گوشه‌گوشه‌های این عالم توجه کنم، می‌بینم که حساب کتابی وجود دارد. اگر خدا یک جایی چیزی را قرار داده و چیزی را قرار نداده و چیزی را به گونه‌ای آفریده و چیزی را به گونه‌ای متفاوت با آن آفریده، همه از روی حساب و کتاب است. این که فرمود «الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ» این در حساب بودن و با محاسبه آفریده شدن مخصوص خورشید و ماه نیست. خورشید و ماه به عنوان نمونه ذکر شده است، وگرنه در تمام عالم خدای متعال همه‌چیز را با حساب و کتاب آفرید.

این به چه درد ما می‌خورد؟ در سوره مبارکه اسراء می‌فرماید «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسابَ» خدا با حساب آفریده است. خدا این خلقت را منظم آفریده تا انسان هم از آن الگو و درس بگیرد و کارها و زندگی و مسیر را براساس حساب و کتاب طی کند و پیش برود. 

درست نیست، انسان به پایان زندگی‌اش برسد و متوجه شود که کارهای بی‌حساب او آنقدر زیاد است که کارهای قابل توجه و حساب شده او اصلاً قابل اعتنا و توجه نیست. این بدترین نقطه است برای اینکه کسی مسیر زندگی‌اش را طی کند. امیدوارم من و شما هیچ کدام جزء چنین افرادی نباشیم.

امیدواریم که خدای متعال این توجه و مراقبت دائمی و محاسبه را که باید در تمام افعال و اعمال زندگی ما وجود داشته باشد به ما اعطا کند که بتوانیم به قرب الهی دست پیدا کنیم.

خدا یار و نگهدارتان.»