اسوه اخلاق + فیلم

شیخ علی‌محمد نجفی بروجردی متولد 1276 هجری شمسی در شهر بروجرد بود که در کودکی والدین خود را از دست داد و با هدایت خواهرش رهسپار مکتب شد. مقدمات را نزد ملافیض در بروجرد فراگرفت و سپس برای ادامه تحصیل در سن ۱۴ سالگی راهی نجف اشرف شد و در مدرسه قزوینی آن شهر مقدس به تکمیل دروس مقدمات و سطح پرداخت. نبوغ وافرش سریع زبانزد عام و خاص شد، لذا با استعداد شگرفی که از خود نشان داد خیلی زودتر از معمول سعادت حضور در دروس خارج فقه و اصول را پیدا کرد. از مهم‌ترین اساتید ایشان در فقه و اصول می‌توان از آیت‌الله شیخ محمد حسین نائینی، آیت‌الله شیخ ضیاء‌الدین عراقی و آیت‌الله شیخ محمد حسین اصفهانی معروف به (کمپانی) و حاج میرزا علی قاضی طباطبایی نام برد.

بعد از  نزدیک به ۲۵ سال اقامت در نجف اشرف با نظر آیت‌الله اصفهانی به‌منظور سر و سامان دادن به حوزه علمیه شهر سامرا راهی آنجا شد تا رونقی دوباره به حوزه‌ علمیه آن شهر ببخشند.این مسافرت، ۱۸ ماه به طول انجامید. ایشان در طی زیستن سال‌ها در نجف اشرف به درجه اجتهاد دست یافت و بالاخره در سال ۱۳۷۴ قمری از نجف اشرف به بروجرد نقل مکان کرد و تا آخر عمر در خانه‌ای اجاره‌ای در نزدیکی بیت آیت‌الله العظمی بروجردی سکنی گزید.

در بازگشت از جانب آیت‌الله بروجردی به سرپرستی طلاب علوم دینی تعیین شد. با ورود ایشان به بروجرد حوزه‌ علمیه این شهرستان که از قدمت بسیاری برخوردار بود، مجدداً رونق گذشته خود را باز یافت و از شهرهای دور و نزدیک طلبه‌های بسیاری برای کسب فیض از محضر ایشان روانه بروجرد شدند. تألیفات گرانبهای آن مرحوم  شامل «رساله انیس المقلدین»، «توضیح المسائل»، «مناسک حج» و «حاشیه بر توضیح المسائل آیت‌الله العظمی بروجردی» انتشار یافته است و آثاری چون «تقریرات» درس آیت‌الله کمپانی، کتاب «خمس حواشی بر عروه» و .... به‌صورت کامل باقی است. این روحانی جلیل‌القدر در روز سه‌شنبه ۱۵ محرم ۱۳۹۵ ق برابر با ۸ هشتم بهمن ۱۳۵۳ شمسی به‌دنبال خونریزی معده دعوت حق را لبیک گفت. آرامگاهش در قبرستان قدیمی شهر «بهشت شهداء» واقع شده و روزانه زیارتگاه جمع کثیری از ارادتمندان خالص ایشان است.