نگاهی به دغدغه‌های دختران دهه هشتادی

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، دختران جامعه ما با هر سن و سالی، از نگرانی‌ها و حتی آرزوها و خواسته‌های متنوعی برخوردار هستند، در این میان دختران دهه هشتادی و به نوعی نسل تازه، دغدغه‌های جدیدی دارند که پای صحبتشان نشستن خالی از لطف نیست. به مناسبت سالروز ولادت حضرت معصومه(س) و روز دختر با چند تن از دختران دهه هشتادی مصاحبه‌ای داشتیم که در ذیل می‌خوانیم.

فاطمه عبادی، دانشجوی ترم یک مددکاری اجتماعی در خصوص دغدغه هایش نسبت به دختر بودن، بیان کرد: دغدغه من این است که بیشتر دختران دهه هشتادی و نودی خودشان را دست کم می‌گیرند و اغلب هدف مشخصی برای ادامه مسیر و برداشتن گام در راستای آن اهداف ندارند. دختران استعدادهای متفاوت و گوناگونی دارند که بیشتر شکوفا نشده است و این موضوع باعث می‌شود که دختران اعتماد به نفس و عزت نفس پایین‌تری داشته باشند.

وی به عنوان یک دختر در مورد رنج‌هایش در جامعه، گفت: ما دختران به مراتب روحیه حساس و لطیف‌تری داریم، اما اغلب خانواده‌ها این ویژگی دختران را درک نمی‌کنند و نسبت به پسران، امکانات و بهای کمتری به دختران داده می‌شود، این مسئله یک فرهنگ غلط در جامعه ما است که حتماً باید فرهنگ‌سازی شود. فاطمه در پاسخ به این سوال که در چه موقعیت‌هایی به دختر بودن خودتان افتخار کردید؟ گفت: من وقتی به دختر بودن خودم افتخار می‌کنم که به اصل خودم و این ویژگی با کرامت پی می‌برم و در زمان‌های مختلف با توجه به استعدادهایم موفقیتی را رقم می‌زنم.

وی افزود: برای شکوفا شدن استعدادها و رشد شخصیت یک دختر، پدر و مادر مهم‌ترین نقش را برعهده دارند، زیرا والدین هستند که به یک دختر می‌آموزند که چه جایگاه ویژه‌ای دارد و یک دختر به چه اندازه می‌تواند مهم و تأثیرگذار باشد.

زهرا ابراهیمی، دانشجوی ترم 5 ریاضی کاربردی در خصوص دغدغه‌هایش به‌عنوان یک دختر، بیان کرد: صعودی بودن نرخ رشد قیمت‌ها بزرگترین دغدغه‌ی من است، زیرا من به عنوان یک دختر جوان با توجه به درآمد و هزینه‌هایی که دارم، برنامه‌ریزی انجام می‌دهم تا به یک هدفی برسم، اما بعد از مدتی که برای آن هدف آماده می‌شوم، نرخ آن به شدت تغییر کرده و با توجه به پس‌انداز من تحقق آن هدف امکان‌پذیر نیست.

وی به عنوان یک دختر در مورد رنج‌هایش در جامعه، گفت: موضوعی که باعث رنج من می‌شود، تفاوت فکر و اعتقادات در نسل‌های مختلف است که رسانه و آموزش نیز در این مورد بسیار ضعیف عمل کرده‌ و بررسی صورت نگرفته است. تفاوت بین دیدگاه‌های فرزندان با پدر و مادر زمینه بسیاری از اختلافات را به دنبال دارد.

پریسا قاسم زاده، دانشجوی ترم یک مددکاری اجتماعی در مورد نقش پدر و مادر در ارتقای دختر بودن، گفت: نقش پدر و مادر در ارتقای دختر بودن و شکل‌گیری شخصیت یک دختر به قدری زیاد است که هر قدر از سمت پدر و مادر محبت و توجه بیشتری نثار دختر گردد، آن دختر عزت نفس و اعتماد به نفس بهتری خواهد داشت و در نتیجه دارای شخصیت بزرگ‌تری خواهد بود. همچنین هرچقدر محدودیت‌های دختران از سمت پدر و مادر کمتر باشد، زمینه رشد بیشتر برای دختران حاصل می‌شود.

وی در پاسخ به این سوال که در چه موقعیت‌هایی به دختر بودن خودتان افتخار کردید؟ گفت: در آنجا که ائمه معصومین و خدا نسبت به دخترها نگاه بسیار مثبت و لطیفی دارند و حدیث‌های متفاوتی در بیان دختران آمده است، به دختر بودن خودم افتخار می‌کنم. همچنین در موقعیت‌هایی که می‌بینم خانم‌های محجبه جوان در کشور ما طوری پله‌های موفقیت را طی کرده‌اند که بقیه خانم‌ها در بقیه کشورها با آزادی‌های بسیار زیاد، این‌گونه موفق نشده‌اند، به اصل و فطرت خودم افتخار می‌کنم. 

قاسم‌زاده در خصوص دغدغه‌هایش نسبت به دختر بودن، بیان کرد: اولین دغدغه من این است که به عنوان یک دختر انسان مفیدی باشم و بتوانم به همه کسانی که فکر می‌کنند دختران موجودات محدود و ضعیفی هستند، ثابت کنم که به عنوان یک دختر و یک دختر محجبه هیچ مانعی برای موفقیت‌های ما در تمامی زمینه‌های علمی و فرهنگی و... وجود ندارد.

وی به عنوان یک دختر در مورد رنج‌هایش در جامعه گفت: رنج من از این است که بعضی از دختران به دلیل زمین خوردن هم نوعانشان، خودشان را خیلی دست کم می‌گیرند و امیدشان را از دست می‌دهند و این امر باعث می‌شود که منفعل شوند و گامی برای رسیدن به موفقیت بر ندارند. دومین مسئله‌ای که وی به عنوان رنج از آن یاد کرد، این بود که بعضی از دختران با توجه به تفکر غلطی که دارند فکر می‌کنند با زیباتر بودن و به نمایش گذاشتن خود، محبوبیت بیشتری دارند و این‌گونه احساس قدرت می‌کنند.

زهرا الصیمری، دانشجوی ترم یک جامعه‌شناسی در مورد انتظاراتی که از خودش به عنوان یک دختر دارد گفت: با توجه به این‌که هم‌زمان مشغول درس خواندن و کار هستم، از خودم توقع دارم که بهترین خودم باشم و با یک برنامه‌ریزی دقیق بتوانم از تمامی لحظاتم استفاده کنم و این سال‌های طلایی را به بهترین نحو ممکن بگذرانم. وی به عنوان یک دختر در مورد رنج‌هایش در جامعه گفت: اولین موردی که باعث رنج من می‌شود این است که از دختران سواستفاده شود، مانند سواستفاده احساسی، شغلی و اگر در هر زمینه دیگری این سواستفاده رقم بخورد، رنجی در درون من به وجود می‌آید. دومین موردی که می‌توانم به عنوان رنج از آن یاد کنم این است که به عنوان یک دختر رفتارهایم و عملکردم مورد قضاوت قرار گیرد. 

 زهرا در پاسخ به این سوال که در چه موقعیت‌هایی به دختر بودن خودتان افتخار کردید؟ گفت: در تمامی لحظات به دلیل دختر بودن به خودم افتخار می‌کنم و واقعا خوشحالم که آنقدر به ما دختران کرامت بخشیده شده و خداوند چنین توجه ویژه‌‌ای دارد.