شیوه مواجهه امام صادق(ع) با بدرفتاری دیگران
استاد حوزه علمیه بیان کرد: در لحظات آخر عمر امام صادق(ع) که در اثر زهر بی‌هوش می‌شدند و به هوش می‌آمدند به یکی از بستگان خود فرمودند:« ۷۰ هزار دینار طلا ببرید به فلانی بدهید»، کنیز ایشان گفت: «او همیشه به شما بدی کرده است و چند وقت قبل با چاقو به شما حمله کرد»؛ حضرت فرمودند:« خداوند بهشت را خلق کرد و با بوی خوش معطر ساخت به گونه‌ای که از ۲ هزار سال دورتر بوی بهشت استشمام می‌شود اما کسی که پدر و مادرش از او ناراضی باشند و قطع رحم کند بوی بهشت را نخواهد شنید».
به گزارش ایکنا از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالحسین بندانی‌نیشابوری، استاد حوزه علمیه در مراسم عزاداری شب شهادت امام صادق(ع) که شامگاه 25 اردیبهشت‌ماه در حرم مطهر بانوی کرامت برگزار شد، اظهار کرد: امام باقر(ع) با اشاره به فرزندشان امام صادق(ع) فرمودند: «این فرزند بهترین بندگان خدا بر روی زمین است».
وی با بیان اینکه امام صادق(ع) ۳۴ سال امامت کردند، گفت: دوران امامت امام صادق(ع) مصادف بود با دوران خلافت پنج نفر از خلفای بنی امیه و دو نفر از خلفای بنی عباس به نام‌های ابوالعباس سفاح و منصور دوانیقی؛ بنی عباس که سر کار آمدند شعارشان علویان را هم جذب کرد و پرچمشان «یا لثارات‌الحسین» بود و مردم به خون‌خواهی امام حسین(ع) با آنها همراه شدند.
استاد حوزه علمیه گفت: ابوالعباس در اوایل حکومت کاری به امام صادق(ع) نداشت ولی برادرش منصور که به حکومت رسید در مدینه جاسوس گذاشت که اگر کسی با شیعیان رفت و آمد کند او را گردن بزنید تا اینکه امام صادق(ع) را به شهادت رساند؛ بعد از مرگ منصور پسرش مهدی عباسی مدینه را در محاصره اقتصادی قرار داد که به علویان کار ندهند و کسی از سادات زن نگیرد.
وی با بیان اینکه امام صادق(ع) از اختلاف میان بنی امیه و بنی عباس استفاده کردند و چهار هزار شاگرد و راوی داشتند، افزود: ایشان در این مدت بسیاری از احکام و آداب را بیان کردند و شاگردانی در علم فقه، شیمی، طب و سایر علوم را تربیت کردند به گونه‌ای که ابوحنیفه می‌گوید: اگر دو سال شاگردی امام صادق(ع) نبود، من هلاک می‌شدم».
بندانی نیشابوری با اشاره به دغدغه امام صادق(ع) برای رفع گرفتاری مردم ابراز کرد: در روایتی در اصول کافی آمده است که راوی می‌گوید:« من با دامادم بر سر ارث اختلاف داشتیم و کارمان به نزاع در کوچه کشید؛ مفضل، شاگرد امام صادق(ع) برای میانجی‌گری ما را به منزل خود برد و ما را به ۴۰۰ درهم آشتی داد و گفت این ۴۰۰ درهم را هم من می‌دهم؛ وقتی از خانه‌اش بیرون می‌آمدم، گفت: امام صادق(ع) اموالی نزد من گذاشته‌اند و فرمودند هر وقت بین دوستداران ما اختلاف مالی پیش آمد با این اموال مشکلشان را حل کن».
وی گفت: در روایت دیگری راوی می‌گوید:« با امام صادق(ع) رفتیم به منزل یکی از بستگان ایشان تا برای فوت پسرش به او تسلیت بگویند، وسط راه کفش حضرت پاره شد و حضرت بلافاصله کفش دیگر خود را هم بیرون آوردند و به راه خود ادامه دادند؛ راوی می‌گوید من کفش‌های خود را با عجله درآوردم و به ایشان دادم ولی حضرت ناراحت شدند و فرمودند انسان در مقابل امر ناخوشآیندی که به او می‌رسد، باید شکیبا و بردبار باشد و به خود تکیه کند».
استاد حوزه علمیه ادامه داد: در لحظات آخر عمر امام صادق(ع) که در اثر زهر بی‌هوش می‌شدند و به هوش می‌آمدند به یکی از بستگان خود فرمودند:« ۷۰ هزار دینار طلا ببرید به فلانی بدهید»، کنیز ایشان گفت:«او همیشه به شما بدی کرده است و چند وقت قبل با چاقو به شما حمله کرد»؛ حضرت فرمودند:« خداوند بهشت را خلق کرد و با بوی خوش معطر ساخت به گونه‌ای که از ۲ هزار سال دورتر بوی بهشت استشمام می‌شود اما کسی که پدر و مادرش از او ناراضی باشند و قطع رحم کند بوی بهشت را نخواهد شنید».
انتهای پیام
