به گزارش ایکنا به نقل از میدل ایست آی، زمینلرزه ویرانگر 7.8 ریشتری که هفته گذشته ترکیه و سوریه را لرزاند، بیش از 23 میلیون نفر را تحت تأثیر قرار داده است. تعداد کشتهها از 20 هزار نفر گذشته و دهها هزار نفر مجروح شدند و تعداد بیشماری از مردم بدون سرپناه ماندهاند.
این زمینلرزه همچنین مکانهای تاریخی و باستانی مهمی در سوریه و ترکیه را ویران کرده است. در سوریه، یک ارگ باستانی در حلب تا حد زیادی ویران شد. در غازیانتپ ترکیه هم قلعهای مشهور که بیش از 2000 سال پابرجا بود، به ویرانه تبدیل شد. از جمله خسارات به میراث تاریخی ترکیه، مسجد حبیب نجار با قدمت چند صد ساله است که در انطاکیه، از شهرهای آسیبدیده، واقع است.
تصاویری که از این مسجد در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده نشان میدهد که گنبد مسجد بهطور کامل فرو ریخته و این محل به تلی از آوار تبدیل شده است.
این مسجد قدیمیترین مسجد در آناتولی است و با برخی اسناد قدمت بنای اولیه آن به اواسط قرن هفتم میلادی، زمانی که پس از فتح شهر توسط مسلمانان به نام انطاکیه شناخته میشد در محل یک معبد رومی که بعدها به کلیسا تبدیل شد ساخته شد. گفته میشود این مسجد در سال 638 درست 6 سال پس از رحلت پیامبر(ص) ساخته شده است.
نام این مسجد از حبیب نجار گرفته شده است که گفته میشود در آن دوران زندگی میکرد و به آموزههای عیسی مسیح(ع) معتقد بود. گفته میشود حبیب توسط افرادی کشته شد که از تغییر دین و ایمان به خدا خودداری میکردند.
در طول قرنها، چندین بار این بنا از کلیسا به مسجد و از مسجد به کلیسا تبدیل شد، زیرا این منطقه توسط امپراتوریها و اقوام مختلف از دوران خلافت راشدین در سال 637 میلادی تا امپراتوری بیزانس، سلجوقیان، صلیبیها و ممالیک دست به دست میشد.
قدیمیترین بخشهای این بنا که تا قرن بیستویکم باقی مانده بود به دوره ممالیک؛ زمانی که از کلیسا به مسجد تبدیل شد، باز میگردد. سوابق بایگانی عثمانی از قرن 18 و 19 نشان میدهد که این سازه در آن سالها بازسازیهای مختلفی را پشت سر گذاشته است.
مجموعه مسجد دارای یک حیاط و یک مناره متمایز به سبک باروک بود که مربوط به قرن هفدهم است. این مسجد تاریخی یک جاذبه مهم برای گردشگران بود. یکی دیگر از ویژگیهای این مسجد، اتاقهای مدرسه است که در آن مراسم مذهبی برگزار و قرآن تدریس میشد و همچنین فوارهای که قدمت آن به قرن نوزدهم میرسد. این مجموعه همچنین مقبره حبیب نجار و دیگر شخصیتهای برجسته و مذهبی را در خود جای داده است. سردر طاقدار مسجد با کتیبههایی حکاکی شده بود.
این اولین بار نیست که مسجد دچار آسیبهای شدید میشود. در سال 1853 در دوره حکومت عثمانی زمینلرزه بزرگی، قسمتهای زیادی از مسجد را با خاک یکسان کرد که بعدها بازسازی شد.
انتهای پیام