قاسم جعفری، معاون امور نظارت و هماهنگی معاونت پارلمانی ریاست جمهوری، در گفتوگو با ایکنا درباره اتفاقات پیرامون جان باختن مرحومه مهسا امینی گفت: در شرایطی که مردم خوب ما و همه پیروان اهل بیت(ع) از یک اقیانوس پاککننده و صیقلدهنده دلها، راهپیمایی اربعین، برمیگشتند ماجرایی در کشور اتفاق افتاد که ابعاد خیلی متفاوتی از واقعیت خودش پیدا کرد. اصل ماجرا این بود که یک دختر خانم توسط پلیس امنیت اخلاقی به منظور توجیه به مقر این پلیس دعوت شد که این اقدام پلیس طبق مصوبه قانونی شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1375 است و این فرد پس از حضور در این مرکز دچار حادثهای میشود و جان خود را از دست میدهد.
وی افزود: در اینجا دو فرض وجود دارد؛ اول اینکه این حادثه بر اثر قصور یا تقصیر مأموران رخ میدهد و دوم اینکه به واسطه استرس و تأثیر بیماری زمینهای مرحومه این اتفاق میافتد که در صورت صحت هر یک از این دو فرض مسیر قانونی باید طی شود. واکنش نسبت به این ماجرا نیز دو حالت پیدا میکند؛ اول پیگیری توسط منسوبان متوفی است که حق شرعی و قانونی آنهاست که مسیر قانونی خود را باید طی کند. دوم واکنش سایر شهروندان است که سمت خاصی در این قضیه ندارند اما به منزله مسئولیت عمومی از حاکمیت سؤال دارند و ذیحق هستند که مسئله را پیگیری کنند.
جعفری اظهار کرد: پیگیری شهروندان هم دو حالت دارد؛ حالت اول پیگیری قانونی قضیه است که یک گروه یا وکیل یا شهروندی به دنبال این برمیآید که این مسئله را از مسیر قانونی و طبیعی پیگیری کرده و به نتیجه برسد. حالت دوم اعتراض به فرآیند و ساز و کار گشت ارشاد براساس این ماجرای خاص است که در حقیقت فراتر از این اتفاق است. در اینجا هم یا اعتراض در چارچوب قانون انجام میشود یا غیرقانونی است. اعتراض قانونی هم یا به شکل گرفتن مجوز برای برپای تجمع از نهادهای رسمی کشور است یا بدون مجوز و براساس مسامحه معمول نظام انجام میگیرد اما زمانی این اعتراض به شکل اغتشاش در میآید و فراقانونی میشود که مرزها و حریمهای مورد احترام شکسته میشود.
معاون امور نظارت و هماهنگی معاونت پارلمانی ریاست جمهوری بیان کرد: به اعتقاد من در اینجا هم باید اغتشاشات را به دو دسته تقسیم کرد؛ اول اغتشاشهای ناشی از هیجانات است که افرادی به دلیل اتفاقی دچار تحریک عاطفی و احساسی شده و به میدان اعتراض میآیند. دوم اغتشاشات سازماندهی شده و برنامهریزی شده است. در خصوص اغتشاشات نوع اول امام علی(ع) در حکمت 199 نهجالبلاغه میفرمایند: «وَ قَالَ (علیه السلام) فِي صِفَةِ الْغَوْغَاءِ: هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا، وَ إِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ يُعْرَفُوا» (حضرت در تعريف جمع اوباش، فرمود: آنان چون گرد هم آيند پيروز شوند، و چون پراكنده شوند شناخته نگردند.) همچنین حضرت تعبیر دیگری دارند که میفرمایند: «هُمُ الَّذِينَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا وَ إِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا. فَقِيلَ قَدْ عَرَفْنَا [عَلِمْنَا] مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ» (آنان چون گرد هم آيند زيان رسانند، و چون پراكنده شوند سود دهند.) و نشانه آن در اتفاقات اخیر همین کسانی هستند که ماشین مردم، بانکها و اموال عمومی را آتش میزنند و وقتی هم متفرق میشوند نفع دارند چون اینها صاحب کسب و کاری هستند و به سر کار خود برمیگردند.
وی تأکید کرد: البته این نوع اغتشاش ولو از سرهیجان هم باشد تبعات حقوقی و جزایی دارد و باید جبران شده و مجازات قانونی آن اعمال شود اما اغتشاشهای سازماندهی شده ذیل جرائم علیه امنیت ملی و افساد فی الارض قرار میگیرد و نمیتوان گفت فلان گروه که نقش لیدری در این اتفاقات داشتند و مردم را تشویق و تحریک به آتش زدن و هنجارشکنی کردند مورد بخشش و گذشت قرار گیرند، لذا حاکمیت با تفکیک درست این دو گروه باید به طور منطقی با هر یک برخورد کند.
جعفری بیان کرد: مسئله دیگر مورد توجه در این قضیه بهانه قرار دادن جان باختن مرحومه امینی و پیگیری خواستههای مشروع یا نامشروع متفاوت است. قبلا هم عدهای شعار میدادند «انتخابات بهانه است اصل نظام نشانه است» و در این قضیه هم عدهای کار را به اینجا رساندهاند و این مسئله را به بهانهای برای مقابله با نظام تبدیل کردهاند. لذا اصل ماجرا برای عدهای اصلا مهم نیست و بهانهای برای پیگیری خواستههای نامشروع است و در این مسیر برای رسیدن به این هدف از وسایل نامشروع نیز بهره میبرند که نمونه آن اتهام به اصل نظام، توهین به مقدسات، آتش زدن و تخریب اموال عمومی و ایجاد خوف و هراس در جامعه است.
وی یادآور شد: اینجاست که فضایی برای شکلگیری فتنه ایجاد میشود که تشخیص حق و باطل از همدیگر بسیار مشکل میشود. یک روش ایجاد فتنه کتمان واقعیت است که در موضوع اخیر در خصوص این مرحومه و بیماری زمینهای وی دیده شد و یکی از مسائلی که باعث شعلهور شدن اعتراضات شد انکار و کتمان این مسئله بود. تحریف واقعیت نیز عامل دیگر ایجاد این فتنه بود و در کنار آن باید به «رکون در ظلمه» در شکلگیری فتنه اشاره کرد که قرآن میفرماید: «وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ» (و به كسانى كه ستم كردهاند متمايل مشويد كه آتش [دوزخ] به شما مىرسد) مصداق رفتاری این آیه در اتفاقات اخیر این است که عدهای به رسانههای خارجی و دشمنان قسمخورده ملت ایران اعتماد کرده و گزارشهای رسمی نهادهای قانونی کشور را رد کردند که مجموعه این مسائل فتنه و فضای دو قطبی را در کشور تشدید کرد که میتواند بدترین شرایط را برای کشور رقم بزند و وضعیتی مانند عراق و سوریه برای ایران ایجاد کند گرچه این نظام مستحکمتر از این حرفهاست اما به خاطر این بیتوجهیها کشور متحمل خسارتهای فراوانی شده است.
معاون امور نظارت و هماهنگی معاونت پارلمانی ریاست جمهوری اظهار کرد: نکته دیگر پیرامون این حادثه تلخ، قضاوت خارج از اصول قضایی و اخلاقی است که حتی افراد دارای عنوان و مسئولیت مانند برخی نمایندگان مجلس مرتکب آن شدند و از همان ابتدا تعبیر کشته شدن را برای این مرحومه مطرح کردند و نتیجه این اظهارات سوختی است که بر روی آتش افروخته شده است. مسئله بعدی پذیرش شایعات بدون تحقیق است که این امر خلاف دستورات قرآن و شرع است زیرا قرآن میفرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ» (اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر فاسقى برايتان خبرى آورد، نيك وارسى كنيد، مبادا به نادانى گروهى را آسيب برسانيد و [بعد،] از آنچه كردهايد پشيمان شويد.) اما متأسفانه عدهای سوار این شایعات شدند و بر آن دامن زدند و در کنار آن برخی فراتر از پذیرش شایعه، انتشار شایعه و اخبار غیر موثق و اقدام بر اساس آن کردند که به همه ساحات جامعه خسارت وارد کرد و هم اصل نظام و هم امنیت و اخلاق جامعه را زیر سؤال بردند و لذا با توجه به مجموعه این مسائل باید اعتراضات نجیبانه و انتقادات افراد در قالب نوشتار و تجمعات را از آشوبهای سازماندهی شده که بسیاری از ساحات جامعه را دچار خسارتهای جبرانناشدنی میکند، منفک کرد.
جعفری درباره نوع مواجهه نظام با این مسائل گفت: به واقع نظام اسلامی در خصوص وقایع اخیر با نجابت رفتار کرد و شخص رئیسجمهور بلافاصله با پدر این مرحوم تماس تلفنی برقرار کرد و به آنها تسلیت گفت و قول پیگیری و رسیدگی دقیق این پرونده را داد و سایر مسئولان در قوای مختلف نیز به همین ترتیب قول رسیدگی دادند اما به جای اینکه اینگونه تلقی شود که نظام اسلامی نسبت به حقوق شهروندان خود حساس است برخی اتفاقا از این نجابت کاملا سوءاستفاده کردند و لذا باید در جاهایی حتما با قاطعیت برخورد کرد.
وی در پایان بیان کرد: در واقع نظام در عین حال که نسبت به شهروندانش به تعبیر امام علی(ع) باید با رحمت، عطوفت و شفقت برخورد کند، در مقابل کسانی که اتفاقا امنیت و منافع همین مردم را به خطر میاندازند باید با قاطعیت منطقی و قانونی رفتار کند؛ همانطور که قرآن میفرماید: «وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّه» (هرگز درباره آنان در دین خدا رأفت و ترحم روا مدارید) زیرا اینها امنیت و منافع فردی، ملی و بینالمللی کشور را به خطر انداختهاند و باید با این گروه با قاطعیت برخورد کرد.
انتهای پیام