توصیه برخی از تحلیل‌گران به عدم حمایت تسلیحاتی از مخالفان طالبان

به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، بلال صعب، مدیر برنامه دفاعی و امنیتی موسسه خاورمیانه در مقاله‌ای تصریح کرده است که  افغانستان تحت حاکمیت طالبان به احتمال زیاد به مرکزی برای جذب تروریسم تبدیل خواهد شد، همان‌طور که پیش از 11 سپتامبر 2001 بود. مقامات ارشد اطلاعاتی ایالات‌متحده برآورد کرده‌اند که القاعده به سرعت می‌تواند به وضعیت پیشین بازگردد. از طرفی داعش نیز می‌تواند افغانستان را به کانونی برای حمله به منافع آمریکا تبدیل کند. با این شرایط چگونه می‌توان از منظر آمریکا از این گزینه دفاع کرد که افغانستان بدون حضور نیروهای آمریکایی و یک ارتش غرب‌گرا به حال خود رها شود؟ ازاین‌رو برخی به آمریکا پیشنهاد حملات هوایی یا حمله از کشورهای دیگر را به افغانستان پیشنهاد کرده‌‌اند، برخی نیز از مسلح کردن مخالفان طالبان حمایت کرده‌اند. گزینه نخست به دلیل مشکلاتی از قبیل عدم همکاری کشورهای همسایه و همچنین تلفات غیرنظامیان محبوبیت چندانی ندارد، اما مسلح کردن مخالفان طالبان همچنان محبوب است.

حفاظت از سرزمین آمریکا در برابر تروریست‌ها از جمله داعش که می‌تواند از افغانستان به عنوان سکوی پرش برای حملات علیه غرب استفاده کند، همچنان برای آمریکا نگران‌کننده است. با توجه به این وضعیت، صعب معتقد است که صرف‌نظر از انگیزه‌های سیاسی مدافعان این رویکرد، ایده ارائه سلاح به افغان‌ها که می‌توانند طالبان را مهار کرده و با تروریسم مبارزه کنند، جذاب به نظر می‌رسد.

دلایلی که در دفاع از این اقدام ذکر شده، نخست این است که با اعمال فشار نظامی بر طالبان از طریق بازیگران محلی، می‌توان آن‌ها را مهار کرد و ممکن است این فشارها طالبان را به همکاری معنی‌دار در مبارزه با تروریسم واداشتن حکمرانی فراگیرتر سوق دهد. مسلح‌سازی گروه‌های مخالف طالبان در افغانستان همچنین به دنبال توسعه شرکای افغان در این کشور است، گروه‌هایی که می‌توانند اطلاعات انسانی مهم را در اختیار ایالات‌متحده قرار دهند و در نتیجه عملیات مؤثرتری را از هوا انجام دهد. سرانجام، کمک به آن دسته از افغان‌ها که مخالف رادیکالیسم طالبان هستند و ظاهراً از حقوق زنان حمایت می‌کنند، به نوعی جبران خطای آمریکاست و این گروه‌ها می‌توانند از سرمایه‌گذاری‌های گذشته در توسعه انسانی افغانستان محافظت کنند.

تسلیح مخالفان و تداوم جنگ داخلی در افغانستان

با این حال، نویسنده هیچ یک از این استدلال‌ها را قانع‌کننده نمی‌داند و خاطرنشان می‌کند که بیش از 20 سال تجربه در افغانستان به‌وضوح نشان داد که فشار نظامی علیه طالبان حتی در مهار اندک آن‌ها یا وادار ساختن این گروه برای قطع روابط خود با القاعده نیز کارایی ندارد.

وی تصریح کرده است که موضوع مسلح کردن شورشیان محلی افغانستان در شرایط کنونی نه تنها بر اساس شماری از فرض‌های مشکوک است، بلکه با خطرات زیادی همراه است. وی توضیح داد که اگر واشنگتن از این سیاست پیروی کند، مقامات آمریکایی تقریباً بازگشت جنگ داخلی در افغانستان را تضمین کرده‌اند. به اعتقاد صعب، باید درس‌هایی را از تاریخ آموخت و به مطالعه‌ای از سازمان سیا اشاره می‌کند که نشان می‌دهد مسلح کردن شورشیان به ندرت موفقیت‌آمیز بوده است و این رویکرد بدون هیچ‌گونه پشتیبانی مستقیم ایالات‌متحده در محل تأثیر چندانی نخواهد داشت.

این محقق در پایان مقاله خود تصریح کرده است که مسلح ساختن مخالفان طالبان از سوی امریکا در شرایط کنونی به معنای افزایش حمایت پاکستان از طالبان و افزایش تنش آمریکا با این کشور است، امری که با توجه به درگیری‌های موجود، ایالات‌متحده تمایلی به آن ندارد.

ایالات‌متحده آمریکا بیست سال پیش به بهانه مبارزه تروریسم به افغانستان لشکرکشی کرد و چندی پیش پس از کشتار و ویرانی فراوان، این کشور را ترک کرده و قدرت را به طالبان واگذار کرد.