به گزارش ایکنا، آرامش مهمترین موضوعی است که باید در خانواده ایجاد شود و آشنایی خانوادهها با منبع و دلایل خشونت و ناآرامی و البته راههای پیشگیری از برهم خوردن آرامش در جمع خانوادگی از مهمترین اقداماتی است که باید تک تک اعضا بیاموزند.
متأسفانه اکنون اعضای خانوادهها به دلایل مختلف در معرض خشونتهای متعدد قرار میگیرند و این موضوع به کیان خانواده آسیب میرساند. خبرگزاری ایکنا با هدف آشنایی اعضای خانواده با دلایل و ریشههای خشونت خانگی و راههای مقابله با آن مجموعه آموزشی «خانواده در مسیر آرامش» را تولید کرده است. امید اینکه مشاهده این مجموعه کوتاه اما مفید و ضروری برای اعضای خانواده بتواند به رفع مسائل خانوادههای ایرانی کمک کند.
در بخش ششم این مجموعه آموزشی، ایوب اسلامیان، مددکار اجتماعی به تشریح انواع خشونت علیه زنان و تأثیرات روانی آن پرداخت و گفت: روی صحبت من با خانمهایی است که ممکن است در معرض خشونت باشند. خشونت میتواند مصادیق زیادی در رابطه زناشویی داشته باشد از جمله خشونت فیزیکی یا بدنی که در آن زن مورد ضرب و شتم قرار میگیرد و به او جراحت وارد میشود. خشونتهای روانی مثل تحقیر، توهین، طرد کردن، دست انداختن، مسخره کردن، قلدری کردن، محدود کردن روابط و ...است.
محدود کردن روابط یکی از راههای خشونت علیه زنان است که در آن روابط زن را با سایرین مثل دوستان، اعضای خانواده، همکلاسیها و ... قطع میکنند. این مسئله میتواند به خشونت دامن بزند، چراکه وقتی بانوان شبکه ارتباطی خود را از دست میدهند، بیپناهتر و آسیبپذیرتر میشوند.
خشونت اقتصادی نیز یکی دیگر از خشونتهایی است که علیه زنان اعمال میشود. مسئولیت اقتصادی خانواده برعهده مرد است. بازخواست کردن از زن که پول را کجا و چطور خرج کردی، پنهان کردن درآمد از زن، استرس واردن کردن بیش از حد در موضوعات مالی به زن اگر واقعیت نداشته باشد و ... همه میتواند مصادیق خشونت اقتصادی علیه زنان باشد.
خشونت جنسی نیز نوع دیگری از خشونت است. اینکه زن را به نوعی از روابط جنسی وادار کنیم که خوشایند او نیست و اینکه مرد فکر کند چون زن و شوهر هستند میتواند هر شکلی از روابط را از همسر خود بخواهد، روابط در دوران بارداری، تکرر روابط و ... از جمله خشونتهای جنسی هستند.
خشونت خانوادگی به ویژه در مواقعی که تکرار پیدا میکند عواقبی دارد. ما اصطلاحی به عنوان سندرم زن کتک خورده داریم. زنانی که خیلی در معرض خشونت جسمی هستند پیامدهایی برای آنها به وجود میآید. مثلاً ممکن است در مورد بدن خودشان دید منفی پیدا کنند و خودانگاره یا تصویری که از بدن خودشان دارند به دلیل خشونت و توهینها و تحقیرهای طولانی خراب شود و به این نتیجه برسند که زشت هستند.
حتی شاهد هستیم خانمهایی که مدام کتک میخورند به دنبال آرایش کردن زیاد و انجام عملهای زیبایی هستند در حالی که وقتی افراد دیگر به این خانمها نگاه میکنند میبینند که کاملاً معمولی و حتی زیبا هستند اما این خانمها اعتماد به نفسشان را از دست دادهاند.
یکی دیگر از تبعاتی که خشونت علیه زنان میتواند داشته باشد این است که ممکن است خانمی که در معرض خشونت قرار میگیرد به فرد خشونتگر خود وابسته شود و به آزارگر خود حق دهد که حتماً آن فرد خوب است و من عیب یا اشکالی دارم.
زنان خشونت دیده همچنین ممکن است علائم استرس بعد از سانحه از خود نشان دهند مثلاً بیقرار باشند یا آشفتگی در خواب داشته باشند. در این مواقع به خانمها یادآوری میکنیم که جرئتورزی را یاد بگیرند و آسیبی را که در این خشونت خانوادگی تجربه میکنند را با طرف مقابلشان جرئتمندانه، صحیح و اصولی مطرح کنند و به درمان خودبه خودی امیدوار نبوده و حتماً به مشاور مراجعه کنند.
باید بدانیم که خشونت یک چرخه و سیکل دارد، به طوری که فرد خشونت اعمال میکند، پشیمان میشود، حتی عذرخواهی کرده و هدیه میخرد اما باز خشونت اعمال میکند. این چرخه بسیار فرسایشی است و گاهی مشاهده میشود که یک فرد چندین سال است که درگیر خشونت است و روح و روان و جسمش آسیب دیده است. باید این مسائل مرتبط با خشونت را بشناسیم تا در چنین دام و چرخهای از خشونت گرفتار نشویم.
شبکه دوستی و شبکه ارتباطیمان را حفظ کنیم و از کتمان موضوع خودداری کنیم. به اطرافیانمان موضوع را بگوییم. اگر خشونت اعمال شده شدید است حتماً از اورژانس اجتماعی به شماره تلفن (123) یا از نهادهای قضائی، حقوقی و وکلا کمک بگیریم.
اگر فرد مقابل ما خواستههای ناروای جنسی دارد یا از ما میخواهد تن به کارهایی بدهیم که مصداق جرم و غیرقانونی است باید مراقب این موضوعات باشیم. خانمها حتماً باید این مسائل را بیان و کمک بخواهند. اگر رفتار خصوصی بین زن و شوهر شکل نابهنجاری میگیرد حتماً در درجه اول از درمانگر و از افراد معتمدی که میتوانند واسطه شوند کمک بگیرند. لطفاً با کتمان کردن و امید و خوش بینی بیش از حد به این وضعیت دامن نزنید.
خودتان شروع کننده خشونت نباشید، از خودتان و فرزندانتان در مقابل خشونت مراقبت کنید. فرزندان شما ممکن است موضوع اعمال خشونت نباشند اما شاهد خشونت بودن ممکن است آنها را در معرض آسیبهای جدی قرار دهد.
انتهای پیام