بایسته‌های شعرسرایی آئینی/ ذوق؛ شرط لازمی که کافی نیست

حجت‌الاسلام والمسلمین جواد محمدزمانی، دبیر جلسه دیدار شعرای آئینی با رهبر معظم انقلاب در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا؛ درباره مولفه‌هایی که یک شاعر آئینی باید از آنها برخوردار باشد عنوان کرد: شاعران قدیم در این باره می‌گفتند که کسی شاعر است که دست‌کم هزار بیت شعر را از حفظ داشته باشد، حال ما می‌گوییم حداقل هزار بیت شعر را خوانده باشد تا با آثار شعرای معاصر آشنایی داشته باشد.

وی با اشاره به برخی از افراد که لازمه ورود به این عرصه را ذوق می‌دانند،‌ اظهار کرد: صرف داشتن ذوق به تنهایی کفایت نمی‌کند. ذوق پایه و اساس کار شعرسرایی در این عرصه است و شاعر باید ذوق داشته باشد، ولی در عین حال نباید غافل از این نکته بود که این حوزه نیازمند آموزش است.

زمانی با تاکید بر اینکه ذوق شرط لازم است، ولی کافی نیست، ادامه داد: فردی که در عرصه شعرسرایی آئینی قلم می‌زند،‌ باید در جلسات نقد انجمن‌های ادبی حضور پیدا کند و اثرش را به بوته نقد بگذارد. در کنار این موارد، مطالعه اشعار افراد معاصر و قدیم بسیار مهم است.

وی تصریح کرد: شعر ما یک سنت ادبی موجود از گذشته تاکنون است که همچنان جاری است. شاعری می‌تواند به خوبی شعر بگوید که اشعار گذشتگان را به خوبی مطالعه کرده باشد. بر این اساس باید به این نکته توجه داشت که شعر نیازمند ویرایش است و فرد شاعر باید منتقد شعر خودش باشد. حضور در انجمن‌ها و جلسات نقد سبب می‌شود که شعر فرد بررسی و پخته شود و اساتید فن بتوانند عیوب آن را برطرف کنند.

دبیر کنگره کتاب شعر دفاع مقدس در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: برای کسی که در حوزه شعرسرایی آئینی قلم می‌زند لازم است که هر چند وقت یک بار به عقب باز گردد و شعرش را مرور و ویرایش کند و چنانچه ترکیبات و کلمات بهتری دارد جایگزین کند. با چنین شرطی فرد می‌تواند موفق باشد.

وی افزود: از آن سو،‌ شاعر آئینی باید با تفاسیر قرآن،‌ سیره معصومین (ع)، نهج‌البلاغه، کتب ادعیه،‌ مباحث اعتقادی و کلامی آشنایی داشته باشد که مطالعات این آثار، لازمه یک شاعر آئینی است. اگر شاعری در حوزه معارف دینی دچار ضعف باشد،‌ شعرش صرفاً صورت‌پردازی و لفظ می‌شود. در چنین مواردی بسیای از معارف اهل بیت(ع) در شعر قابل انتقال نیست و شعر شاعر عمق نیافته و تحول‌ساز نخواهد شد.

انتهای پیام