پاک شدن از نفاق؛ از برکات قرائت سوره توبه/ علم صرف و نحو به برکت این سوره کشف شد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، حجت‌الاسلام حسن برزگر، از اساتید حوزه علمیه قم،  ظهر امروز، سوم تیرماه در مراسم تفسیر سوره توبه که در مدرسه علمیه معصومیه(س) خرم‌آباد برگزار شد، گفت: روش‌های تفسیر قرآن با عقل، تفسیر آیات به آیات که از شیوه‌های علامه طباطبایی است و دیگری تفسیر آیات با روایات است.
وی در تفسیر سوره توبه افزود: پیامبر اکرم(ص) در روایات در رابطه با فضیلت این سوره فرمود «اگر کسی سوره توبه را بخواند در روز قیامت در حالی‌که روح نفاق در او نیست مبعوث می‌شود و آثار ثواب خواندن یک سوره صرف خواندن آن سوره نیست بلکه در تأمل و تعمق در قرآن است».
این استاد و مفسر حوزه علمیه قم بیان کرد: اگر با خواندن آیات با این  مشکلات آشنا شود از آن‌ها دوری می‌کند و در نهایت در روز قیامت از نفاق پاک می‌شود.
وی عنوان کرد: اگر این سوره را کسی بنویسد و در عمامه قرار دهد از دزد در امان است و حتی دزد نیز راهش را کج می‌کند و اگر در خانه نوشته شود آتش به آن خانه نمی‌رسد.
برزگر در رابطه با نداشتن بسم‌الله در ابتدای این سوره، تصریح کرد: می‌گویند سوره توبه یا برائت ادامه سوره انفال است در سوره انفال پیمان‌ها ذکر شده و در سوره توبه یا برائت نقض پیمان می‌کند و کسی‌که این دو سوره را در هر ماه بخواند هرگز نفاق در او وارد نمی‌شود.
وی با بیان این‌که ابتدای سوره برائت از فضائل امیرالمؤمنین(ع) است، بیان کرد: در سال ششم هجری پیامبر پیمان‌هایی را با مشرکان بستند که با بندهای فراوان مانند این‌که 10 سال با هم نجنگند و یا دشمنان یکدیگر را کمک نکنند انجام شد، که مشرکان در این زمینه با کمک کردن به دشمنان نقض پیمان کردند.
مدرس حوزه علمیه قم گفت: پیامبر اکرم نیز بعد از 20 سال تصمیم گرفت که با این آیات ابتدایی سوره برائت ریشه شرک را از بین ببرد تا شرکی در جهان نباشد.
وی عنوان کرد: آیه نخست این سوره «بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِینَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِکِینَ» می‌فرماید که این آیات اعلام بیزارى و عدم تعهد است از طرف خدا و پیامبرش نسبت به آن مشرکانى که با ایشان پیمان بسته‏‌اید.
برزگر افزود: در آیه دوم این سوره «فَسِیحُواْ فِی الأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُواْ أَنَّکُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللّهِ وَأَنَّ اللّهَ مُخْزِی الْکَافِرِینَ» می فرماید: پس [اى مشرکان] چهار ماه [دیگر با امنیت کامل] در زمین بگردید و بدانید که شما نمی‌توانید خدا را به ستوه آورید و این خداست که رسوا کننده کافران است، بعد از این مدت یا مسلمان شوید یا با شما می‌جنگیم چراکه جنگیدن از توان اسلام خارج نیست اما سالام به آن‌ها فرصت داد و آن‌ها را آزاد گذاشت و این برخورد را مشرکان را برای پاک کردن مکه از شرک انجام داد.
وی با بیان این‌که تکرار در این آیات به معنی تکرار نیست بلکه آیه نخست خطاب به مشرکان و آیه دوم خطاب به مردم است، اظهار کرد: بعد از نزول این آیات پیامبر آیات را به ابوبکر برای انتقال به مشرکان داد اما جبرئیل بر پیامبر نازل شد و فرمود این قطع‌نامه را یا خود یا کسی‌که از خودت است برای مشرکان بخواند و پیامبر اکرم(ص)، امام علی(ع) را برای این‌کار خبر کرد و امام علی(ع) فرمود که در گفتن این آیات برای مشرکان اظهار خوف نکردم.
این مدرس قم با بیان این‌که نتیجه این‌کار این شد که بعد از چهار ماه سرزمین عربستان از شرک پاک شد، افزود:  در تفسیر منار سنی‌ها  مقداری از این داستان بیان نمی‌شود و یا می‌گویند حدیث ضعیف است یا این‌که دادن ابلاغ این پیام  توسط امام علی(ع) طبق عادات عرب بوده است که متأسفانه کمال بی‌انصافی است در حالی‌که ما این را از فضائل امام علی(ع) می‌دانیم.
وی با بیان این‌که برائت به‌معنای بیزاری است، و این‌که «فَسِیحُواْ فِی الأَرْضِ» به‌معنای سیاحت و حرکت توأم با آرامش است، عنوان کرد: چهار ماهی که در آیه دوم به آن اشاره شده است در میان مفسران به ویژه آیت‌الله طباطبایی معروف است که  از دهم ماه ذی‌الحجه یا عید قربان تا دهم ماه ربیع‌الثانی مهلت مشرکان به پایان رسیده است.
وی با بیان آیه سوم این سوره که می‌فرماید: «وَأَذَانٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ یَوْمَ الْحَجِّ الأَکْبَرِ أَنَّ اللّهَ بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ فَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ وَإِن تَوَلَّیْتُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّکُمْ غَیْرُ مُعْجِزِی اللّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ» گفت: و [این آیات] اعلامى است از جانب خدا و پیامبرش به مردم در روز حج اکبر که خدا و پیامبرش در برابر مشرکان تعهدى ندارند [با این حال] اگر [از کفر] توبه کنید آن براى شما بهتر است و اگر روى بگردانید پس بدانید که شما خدا را درمانده نخواهید کرد و کسانى را که کفر ورزیدند از عذابى دردناک خبر ده.
مدرس قم  بیان کرد: «بَرَاءةٌ مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ» برای خود مشرکان است «بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ» ولی این قسمت از آیه به مردم می‌خواهد اعلام کند که بدانند که بعد از چهار ماه چه می‌شود و این عامل پیدایش علم صرف و نحو توسط  شاگرد امام علی(ع) شد.
وی بیان کرد: خواندن «بَرِیءٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ» به دو حالت صحیح و خواندن «وَرَسُولُهی» اشتباه است و این سبب شد امام علی(ع) برای جلوگیری از غلط خواندن این آیه علم صرف و نحو را کشف کند.