Dünya tez dağılan arzular evidir
Sosioloq və din sahəsində tədqiqatçı olan İmad Əfruğ “Nəhcül-bəlağə”dən iqtibaslar haqqında mühazirəsində İmam Əlinin (ə) fikirlərini təqdim edir. O, Əmirəl-möminin Əlinin (ə) “Nəhcəl-bəlağə”də olan xütbələrinə istinad edərək, dünyapərəstlikdən çəkinməyin vacibliyini bəyan etmişdir. Bunu aşağıda ətraflı şəkildə oxuya bilərsiniz:
Söhbətimizin mövzusu dünya və dünyapərəstliklə bağlı komponentlər, eləcə də İmam Əlinin (ə) uzun arzu və dünyapərəstliyi pisləyən müzakirələridir. Əmirəl-möminin (ə) “Nəhcül-bəlağə”nin 45-ci xütbəsində buyurur: "Dünya tezliklə dağılacaq xəyallar evidir və vətəndən uzaqlaşmaq qaçılmazdır. Dünya şirin və gözəldir, tez öz talibinin yanına gedib tamaşaçısını aldadır. Onu ən yaxşısı azuqə ilə tərk etməyə çalışın. Ehtiyacınızdan çoxunu istəməyin".
İnsan ehtiyacsızlıq həddinə çatdıqda daha çox arzulamamalı, qənaət etməli və onunla kifayətlənməlidir. Əlbəttə, qane olmaq yoxsulluq demək deyil. Amma qənaətin mənası budur ki, insan nizamlı və haqlı bir həyat yaşaya biləcək bir məqama çatdıqda, daha dünyaya və onun malına hərislik etməməlidir.
Dünyapərəstliyin pislənməsi ilə bağlı Nəhcül-bəlağənin 52-ci xütbəsinə yetişirik ki, İmam Əlinin (ə) havapərəstlik və dünyapərəstliklə bağlı çox ibrətamiz ifadələri vardır. O həzrət buyurur: "Agah ol, elə bil dünya qurtardı, vida etdi, fəzilətləri naməlum qalır, arxasını dönüb tez keçir. Sakinlərini məhvə sürükləyir və qonşularını ölümə sürükləyir. Dünyada şirin olan acı oldu, aydın olan qaranlıq oldu. tökülən su qabının qalıqlarından, susuzluğunu söndürməyən bir qurtum sudan başqa bir şey qalmadı. Ey Allahın bəndələri, sonu fəlakət olan məskəndən uzaqlaşın ki, istəklər sizə hakim olsun. Ömrünün uzun olacağını düşünmə".
Məncə, dünyagörüşünün ən yaxşı növünü Nəhcül-bəlağədən ala bilərik. Bu dünyagörüşü xalis dünyagörüşü və ontologiya hekayəsidir. Belə desək, dünya ilə axirətin qaynaşması ilə bağlıdır. Həzrət Əmir (ə) “Nəhcül-bəlağə”nin 82-ci xütbəsində buyurur: “Əvvəli məşəqqət, sonu isə fəlakət olan bu dünya evini necə vəsf edim?”. Dünyanın halalında haqq-hesab, haramında isə cəza var. Zəngin olan aldanar, ehtiyacı olan isə kədərlənir. Dünya üçün çalışan ona çatmaz. Dünya onu tərk edənə üz tutur. Ona bəsirət gözü ilə baxanı agah edər, dünyaya göz dikəni isə kor edər.
Həmçinin Həzrət Əli (ə) Nəhcül-bəlağənin 83-cü xütbəsində eyni mövzu ilə bağlı açıqlamalarında belə buyurmuşdur: "Haram dünyanın suyu həmişə qaranlıq və palçıqlıdır. Onun füsunkar mənzərəsi və təhlükəli sonu var. Cazibədar və gözəldir, amma dayanmaz, batmaq üzrə olan bir nurdur, tez keçəcək bir kölgədir, dağılacaq olan sütundur".
Əmirəl-möminin (ə) “Nəhcül-bəlağə”nin 103-cü xütbəsində də dünyaşünaslıqla bağlı buyurur: “Dünyanın şadlığı qəm və qüssə ilə qarışıb, insanın qüdrəti zəiflik və acizliyə çevrilir. Dünyanın gözəllikləri və heyrətverici hadisələri ilə öyünməyin, çünki o, qısa müddətdə bitəcək. Allah rəhmət eləsin o kəsə ki, düzgün düşünüb nəsihət alıb bəsirətli olur. Ağıllı insan öz qədrini biləndir, qədrini bilməyənə cəhalət bəs edər.
Həzrət Əmir (ə) dünyaşünaslıq mövzusunu davam etdirərək, “Nəhcül-bəlağə”nin 114-cü xütbəsində buyurur: “Dünyanın dəyişilməsinin əlaməti odur ki, insanlar dünən yazığı gəldiyi adamın bu gün həsrətin çəkir, həsrətin çəkdiyi adama isə bu gün yazığı gəlir”. Bu xütbədə çox incə bir məqam qeyd olunur. Ola bilər ki, biz çox insana yazığımız gəlir və onları özümüzdən aşağı hesab edirik. Halbuki pərdələr götürüləndə onlara həsrət çəkirik. Əksinə, pərdələr açılsa, bizim həzrətin çəkdiyimiz şəxslərə yazığımız gəlir.
3969310
