بیان احادیث گهربار از امام حسن(ع)
امام حسن مجتبی(ع) در دوران عمر پربرکت خود سخنان گهرباری به یادگار گذاشتند که می‌تواند راه‌گشای همه انسان‌ها باشد. از جمله اینکه می‌فرمایند: مَا تَشاوَرَ قَومٌ إلاّ هُدُوا إلی رُشدِهِم؛ هیچ گروهی با هم مشورت نکردند، مگر آن که به راه پیشرفت خود رهنمون شدند.»
به گزارش ایکنا از کرمان، امام حسن مجتبی(ع) فرزند امام علی(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) بودند. پیامبر اکرم(ص) او را سخت دوست داشت و در روایات آمده است که آن حضرت را بر شانه می‌نهاد و مى‌گفت: خداوندا، من دوستش دارم، تو نيز او را دوست بدار.
امام حسن(ع) در مدت عمر با برکت خود و امامتشان احادیث بسیاری را به یادگار گذاشتند که می‌تواند چراغ راه زندگی ما باشد. در ادامه سخنانی از ایشان تقدیم مخاطبان ایکنا می‌شود.
«الإمامُ الحسنُ عليه‌السلام ـ لمّا سُئلَ عنِ الكَرَمِ ـ: الابتِداءُ بالعَطيَّةِ قَبلَ المَسألةِ ، و إطعامُ الطَّعامِ في المَحْلِ: امام در پاسخ به اين پرسش كه بزرگوارى چيست؟ فرمود: دَهِش پيش از خواهش و اطعام كردن در قحطى.»
«مَنِ اتَّكَلَ على حُسنِ الاختِيارِ مِنَ اللّهِ، لَم يَتَمَنَّ أنّهُ في غَيرِ الحالِ التي اختارَها اللّه ُ لَهُ: هركه به حُسن انتخاب خداوند تكيه كند، جز آن وضعى را كه خدا برايش برگزيده است، آرزوى داشتن وضعى ديگر نكند.»
«اُوصيكُم بتَقوَى اللّه ِو إدامَةِ التَّفَكُّرِ؛ فإنَّ التَّفَكُّرَ أبو كُلِّ خَيرٍ و اُمُّهُ: شما را به تقواى الهى و انديشيدنِ هميشگى سفارش مى‌كنم؛ زيرا كه انديشيدن پدر و مادر همه خوبی‌هاست.»
«و قد سُئلَ عنِ الجُودِ: بَذْلُ المَجْهودِ: امام حسن(ع) در پاسخ به اين سؤال كه بخشندگى چيست؟ فرمود: بخشيدن دسترنج.»
«أمّا الكَرَمُ فالتَّبرُّعُ بالمَعروفِ و الإعطاءُ قَبلَ السُّؤالِ: بزرگوارى، احسان كردن داوطلبانه است و دَهِش پيش از خواهش.»
«ما تَشاوَرَ قَومٌ إلاّ هُدُوا إلى رُشدِهِم: هيچ مردمى با هم مشورت نكردند، مگر آن كه راه درست (حلّ مشكلات) خود را پيدا كردند.»
«نِعمَ العَونُ الصَّمتُ في مَواطِنَ كثيرَةٍ و إن كُنتَ فَصِيحا: در بسيارى جاها خاموشى، ياورى نيكو است؛ هرچند سخنور باشى.»
«قد أكثَرَ مِن الهَيبَةِ الصّامِتُ: آدم خموش، پر هيبت است.»
«التفكُّرُ حَياةُ قَلبِ البَصير: انديشيدن، مايه زندگى دل شخص با بصيرت است.»
منبع: کتاب میزان الحکمه، نوشته المحمدی الری شهری، الشيخ محمد جلدهای4،1، 6، 9.
انتهای پیام
