شيعه يا سنی ملزم به پذيرش عقايد يكديگر نيستند
گروه انديشه و علم: بايد اين مسأله روشن شود كه لازم نيست شيعه يا سنی عقايد يكديگر را قبول كنند، بلكه هر كس عقيده خودش را دارد و تابع استدلال است و لازم نيست عده‌ای اقدام به حركت‌هايی از جمله نوشتن كتاب‌ها و مقالات عليه يكديگر كنند.
حجت الاسلام و المسلمين «نورالله چاه بری»، روحانی معلم در مركز آموزشی 05 كرمان، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه كرمان، در رابطه با راه‌های استحكام بخشی وحدت ميان شيعه و سنی گفت: اولين و مهم‌ترين راهكار جهت همگرايی مسلمانان، گفتمان علمی است، بدين معنا كه نظريه پردازان و عالمان دين و فرقه‌های اسلامی در كنار هم قرار گرفته و گفت‌وگوهای علمی انجام دهند.
وی افزود: در گفتمان فوق بايد بر مسائل مشترك تأكيد شود چراكه بيشتر تعصبات مذهبی و قومی ريشه در ناآگاهی از مبانی گروه‌های اسلامی دارد، علامه «شرف الدين»، يكی از دانشمندان شيعی است كه به گفتمان علمی با شيخ «سليم بشر»، از علمای اهل سنت پرداخته سؤال و جواب‌هايی بين اين دو مطرح شده كه نتيجه آن كتاب «المراجعات»، است كه نقش بنيادی و بهينه در فرهنگ سازی برای وحدت اسلامی دارد.
حجت الاسلام چاه بری تصريح كرد: همچنين توجه به نقاط مشترك و دشمن مشترك اهميت ويژه دارد، مسائل مورد اتفاق اين دو مذهب از موارد اختلاف است، اما متأسفانه اغلب مسائل مورد اختلاف مورد توجه قرار داده می‌شود، در مورد دشمن مشترك هم اگر به صدر اسلام نگاه كنيم علت اساسی سكوت اميرالمومنين(ع)، ائمه معصومين(ع) و همراهی با مخالفان فكری و عقيدتی توجه به دشمن مشترك و مورد تهديد قرار گرفتن مرزهای اسلامی به وسيله دشمنان اسلام بوده است.
اين روحانی مدرس در مورد تدوين آثار و برگزاری همايش‌های علمی در راستای مستحكم كردن وحدت ميان شيعه و سنی تأكيد كرد: تدوين آثار علمی در قالب كتاب، مجله، روزنامه و نيز برگزاری نشست‌های علمی كه به عوامل اختلاف و وحدت پرداخته و مشكلات جهان اسلام بررسی شود لازم است.
وی در ادامه بيان كرد: تدوين فقه مقارن و تطبيق و مقايسه‌ای نيز بايد از محورهای مهم آثار علمی شود، كتاب‌هايی مانند «الفصول المهمه» تأليف علامه شرف الدين، نقش مؤثری در اين زمينه دارد.
حجت الاسلام چاه بری اظهار كرد: اگر مجتهدان فتاوايی مانند جواز شركت كردن مسلمانان در مراسم عبادی همديگر را صادر كنند، زمينه همسويی مسلمانان را فراهم می‌كنند.
مدرس مركز آموزشی شهيد نادر سليمانی در پاسخ به اين سؤال كه چه نهادها و ارگان‌هايی می‌توانند به طور مطلوب به موضوع استحكام وحدت ميان شيعه و سنی بپردازند؟ بيان كرد: همانطور كه در اداره كشور تمام نهادها و ادارات نقش بسزايی دارند، در اين موضوع نيز هر ارگان می‌تواند نقش مؤثری ايفا كند ولی از مهم‌ترين آنها می‌توان آموزش و پرورش، مراكز آموزش عالی، دانشگاه‌ها، روشنفكران، علما و مبلغان دينی، مسئولان تصميم گيرنده در كشور و ساير افرادی كه به نوعی به بحث‌های دينی می‌پردازند، نام برد.
وی هدف از ايجاد و حدت بين شيعه و سنی را طبق فرمايش مقام معظم رهبری در 25 دی ماه سال 85 چنين بيان كرد: حضرت آيت‌الله خامنه‌ای فرمودند، «وحدت دنيای اسلام يك هدف اعلاست كه اگر اين وحدت حاصل شود آن وقت دنيای اسلام حقيقتاً می‌تواند به عزت كامل و عمل به احكام اسلامی دست پيدا می‌كند».
حجت‌الاسلام چاه بری در ادامه مطلب فوق تأكيد كرد: وحدت باعث قطع شدن دست استعمارگران از ممالك اسلامی می‌شود چراكه استعمارگران با شعار «اختلاف بينداز و حكومت كن» بين مسلمانان اختلاف ايجاد می‌كنند و قصد حكومت بر ممالك اسلامی را دارند.
اين روحانی با اشاره به اينكه وحدت شيعه و سنی نيازمند فرهنگ سازی، گفت: قطعاً هر چيزی كه تبديل به فرهنگ شود آن هم فرهنگ صحيح، مشكلات و مسائل مربوط به آن موضوع كمتر می‌شود، لذا برای رسيدن به اين مهم لازم است كه رهبران، علما، روشنفكران و ديگر افراد مؤثر در اين امر هر كدام قدمی برداشته و اين مسئله را روشن كنند كه لازم نيست شيعه يا سنی عقايد يكديگر را قبول كنند.
حجت الاسلام چاه بری در پايان خاطرنشان كرد: می‌توان بين شيعه و سنی احترام متقابل ايجاد كرد، لذا بايد جامعه را به سمتی هدايت كرد كه تمام نهادها به خاطر منافع خودشان و جلب اعتماد مردم معقول تر عمل كنند و افراد مرتبط با اين موضوع، قوانينی از شيعه ارائه دهند كه سنی‌ها را آزار ندهد، يك شيعه تعاملی نه شيعه تقابلی، زيرا شيعه تقابلی می‌گويد من حق هستم و بقيه ناحق ولی شيعه تعاملی بر گفت‌وگو و ارتباط تأكيد دارد و به اعتقادات ديگران احترام می‌گذارد و در صدد توهين و تخريب بر نمی‌آيد.
وی افزود: در گفتمان فوق بايد بر مسائل مشترك تأكيد شود چراكه بيشتر تعصبات مذهبی و قومی ريشه در ناآگاهی از مبانی گروه‌های اسلامی دارد، علامه «شرف الدين»، يكی از دانشمندان شيعی است كه به گفتمان علمی با شيخ «سليم بشر»، از علمای اهل سنت پرداخته سؤال و جواب‌هايی بين اين دو مطرح شده كه نتيجه آن كتاب «المراجعات»، است كه نقش بنيادی و بهينه در فرهنگ سازی برای وحدت اسلامی دارد.
حجت الاسلام چاه بری تصريح كرد: همچنين توجه به نقاط مشترك و دشمن مشترك اهميت ويژه دارد، مسائل مورد اتفاق اين دو مذهب از موارد اختلاف است، اما متأسفانه اغلب مسائل مورد اختلاف مورد توجه قرار داده می‌شود، در مورد دشمن مشترك هم اگر به صدر اسلام نگاه كنيم علت اساسی سكوت اميرالمومنين(ع)، ائمه معصومين(ع) و همراهی با مخالفان فكری و عقيدتی توجه به دشمن مشترك و مورد تهديد قرار گرفتن مرزهای اسلامی به وسيله دشمنان اسلام بوده است.
اين روحانی مدرس در مورد تدوين آثار و برگزاری همايش‌های علمی در راستای مستحكم كردن وحدت ميان شيعه و سنی تأكيد كرد: تدوين آثار علمی در قالب كتاب، مجله، روزنامه و نيز برگزاری نشست‌های علمی كه به عوامل اختلاف و وحدت پرداخته و مشكلات جهان اسلام بررسی شود لازم است.
وی در ادامه بيان كرد: تدوين فقه مقارن و تطبيق و مقايسه‌ای نيز بايد از محورهای مهم آثار علمی شود، كتاب‌هايی مانند «الفصول المهمه» تأليف علامه شرف الدين، نقش مؤثری در اين زمينه دارد.
حجت الاسلام چاه بری اظهار كرد: اگر مجتهدان فتاوايی مانند جواز شركت كردن مسلمانان در مراسم عبادی همديگر را صادر كنند، زمينه همسويی مسلمانان را فراهم می‌كنند.
مدرس مركز آموزشی شهيد نادر سليمانی در پاسخ به اين سؤال كه چه نهادها و ارگان‌هايی می‌توانند به طور مطلوب به موضوع استحكام وحدت ميان شيعه و سنی بپردازند؟ بيان كرد: همانطور كه در اداره كشور تمام نهادها و ادارات نقش بسزايی دارند، در اين موضوع نيز هر ارگان می‌تواند نقش مؤثری ايفا كند ولی از مهم‌ترين آنها می‌توان آموزش و پرورش، مراكز آموزش عالی، دانشگاه‌ها، روشنفكران، علما و مبلغان دينی، مسئولان تصميم گيرنده در كشور و ساير افرادی كه به نوعی به بحث‌های دينی می‌پردازند، نام برد.
وی هدف از ايجاد و حدت بين شيعه و سنی را طبق فرمايش مقام معظم رهبری در 25 دی ماه سال 85 چنين بيان كرد: حضرت آيت‌الله خامنه‌ای فرمودند، «وحدت دنيای اسلام يك هدف اعلاست كه اگر اين وحدت حاصل شود آن وقت دنيای اسلام حقيقتاً می‌تواند به عزت كامل و عمل به احكام اسلامی دست پيدا می‌كند».
حجت‌الاسلام چاه بری در ادامه مطلب فوق تأكيد كرد: وحدت باعث قطع شدن دست استعمارگران از ممالك اسلامی می‌شود چراكه استعمارگران با شعار «اختلاف بينداز و حكومت كن» بين مسلمانان اختلاف ايجاد می‌كنند و قصد حكومت بر ممالك اسلامی را دارند.
اين روحانی با اشاره به اينكه وحدت شيعه و سنی نيازمند فرهنگ سازی، گفت: قطعاً هر چيزی كه تبديل به فرهنگ شود آن هم فرهنگ صحيح، مشكلات و مسائل مربوط به آن موضوع كمتر می‌شود، لذا برای رسيدن به اين مهم لازم است كه رهبران، علما، روشنفكران و ديگر افراد مؤثر در اين امر هر كدام قدمی برداشته و اين مسئله را روشن كنند كه لازم نيست شيعه يا سنی عقايد يكديگر را قبول كنند.
حجت الاسلام چاه بری در پايان خاطرنشان كرد: می‌توان بين شيعه و سنی احترام متقابل ايجاد كرد، لذا بايد جامعه را به سمتی هدايت كرد كه تمام نهادها به خاطر منافع خودشان و جلب اعتماد مردم معقول تر عمل كنند و افراد مرتبط با اين موضوع، قوانينی از شيعه ارائه دهند كه سنی‌ها را آزار ندهد، يك شيعه تعاملی نه شيعه تقابلی، زيرا شيعه تقابلی می‌گويد من حق هستم و بقيه ناحق ولی شيعه تعاملی بر گفت‌وگو و ارتباط تأكيد دارد و به اعتقادات ديگران احترام می‌گذارد و در صدد توهين و تخريب بر نمی‌آيد.
