نگاهی به تأثير «دعا» بر سلامت جسمی و روحی انسان
گروه انديشه و علم: برخی از دانشمندان با انجام مطالعات علمی در پی يافتن شواهدی مبنی بر تأثير دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان هستند، با اندك كاوشی در فرهنگ سرزمينمان نيز اطبای گذشته را می‌بينيم كه با وجود مهارت و دانش غنی، برای شفای بيمارانشان دعا می‌كنند.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) شعبه كرمان، اگر حكايت اول مثنوی راخوانده باشيد، حتماً طبيب الهی را می‌شناسيد كه وقتی همه طبيبان حاذق از درمان كنيزك ناتوان بودند، با چهره‌ای عرفانی و معنوی وارد داستان شد و با دانشی درونی به ريشه بيماری كه در درون او بود پی برد و او را درمان كرد.
امروزه نيز در سراسر جهان شاهد ظهور و توسعه بسياری از روش‌های درمانی طب مكمل، با يك ديد كلی‌نگری نسبت به جسم، ذهن و روح انسان هستيم. اين ديدگاه در سال‌های اخير از پذيرفتن بالايی برخوردار شده و به‌طور اصولی بدون پذيرفتن آن، هرگونه سخن از اين نوع درمان‌ها، بی‌فايده و ناقص خواهد ماند.
همه ما هنگامی كه با يك آسيب جدی يا بيماری سخت مواجه می‌شويم، دست به دعا برمی‌داريم و از تواناترين طبيب هستی، شفا می‌جوييم، با اندك كاوشی در فرهنگ سرزمينمان نيز اطبای گذشته را می‌بينيم كه با وجود مهارت و دانش غنی، برای شفای بيمارانشان دعا می‌كنند، چرا كه آنان، ابعاد مختلف وجود يك انسان يعنی جسم، ذهن و روح را جدای از هم نمی‌دانستند و به تأثير بعد ماورايی و معنوی وجود انسان در سلامتی وی كاملاً واقف بودند.
برخی از دانشمندان با انجام مطالعات علمی در پی يافتن شواهدی مبنی بر تأثير دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان هستند. اگرچه اغلب ما كه به قدرت و تأثير دعا اعتقاد داريم، از ارائه اين‌گونه شواهد بی‌نيازيم. اما پرداختن به نتايج برخی از اين تحقيقات، خالی از لطف نخواهد بود.
پژوهش‌ها نشان داده‌اند دعا و نيايش و نيروی شفابخش حاصل از آن موجب جلوگيری از رشد سلول‌های سرطانی، حفاظت از گلبول‌های قرمز خون، تغيير حالت شيميايی خون و افزايش اكسيژن‌رسانی توسط خون به اندام‌ها و نيز بهبود سريعتر زخم‌ها و جراحات پوستی می‌شود.
مطالعاتی كه در زمينه «دعا درمانی» از راه دور روی افراد مبتلا به بيماری‌های قلبی، پرفشاری خون، بيماری‌های ايدز و سرطان انجام گرفته نيز نشان‌دهنده تأثير مثبت دعا در سلامتی اين افراد است.
«جك استاكی» كه يكی از پژوهشگران در زمينه «دعا درمانی» است، تأثير دعا بر ميدان‌های الكترومغناطيسی بدن را بررسی كرد. او در اين مطالعه، ميزان فعاليت الكتريكی در مغز و سطح بدن افراد را در آزمايشگاه خود واقع در ايالت «كلرادو» اندازه‌گيری می‌كرد، حدود 1000 مايل آن طرف‌تر در كاليفرنيا گروه‌های معنوی برای تعدادی از اين افراد دعا می‌كردند.
نتيجه اين مطالعه نشان داد كه بين ميزان فعاليت الكتريكی در بدن افرادی كه برايشان دعا شده‌بود با افرادی كه برايشان دعا نشده بود، اختلاف معنی‌داری وجود داشت.
«مهری صانعی»، آموزش و پرورش كرمان
امروزه نيز در سراسر جهان شاهد ظهور و توسعه بسياری از روش‌های درمانی طب مكمل، با يك ديد كلی‌نگری نسبت به جسم، ذهن و روح انسان هستيم. اين ديدگاه در سال‌های اخير از پذيرفتن بالايی برخوردار شده و به‌طور اصولی بدون پذيرفتن آن، هرگونه سخن از اين نوع درمان‌ها، بی‌فايده و ناقص خواهد ماند.
همه ما هنگامی كه با يك آسيب جدی يا بيماری سخت مواجه می‌شويم، دست به دعا برمی‌داريم و از تواناترين طبيب هستی، شفا می‌جوييم، با اندك كاوشی در فرهنگ سرزمينمان نيز اطبای گذشته را می‌بينيم كه با وجود مهارت و دانش غنی، برای شفای بيمارانشان دعا می‌كنند، چرا كه آنان، ابعاد مختلف وجود يك انسان يعنی جسم، ذهن و روح را جدای از هم نمی‌دانستند و به تأثير بعد ماورايی و معنوی وجود انسان در سلامتی وی كاملاً واقف بودند.
برخی از دانشمندان با انجام مطالعات علمی در پی يافتن شواهدی مبنی بر تأثير دعا بر سلامت جسمی و روحی انسان هستند. اگرچه اغلب ما كه به قدرت و تأثير دعا اعتقاد داريم، از ارائه اين‌گونه شواهد بی‌نيازيم. اما پرداختن به نتايج برخی از اين تحقيقات، خالی از لطف نخواهد بود.
پژوهش‌ها نشان داده‌اند دعا و نيايش و نيروی شفابخش حاصل از آن موجب جلوگيری از رشد سلول‌های سرطانی، حفاظت از گلبول‌های قرمز خون، تغيير حالت شيميايی خون و افزايش اكسيژن‌رسانی توسط خون به اندام‌ها و نيز بهبود سريعتر زخم‌ها و جراحات پوستی می‌شود.
مطالعاتی كه در زمينه «دعا درمانی» از راه دور روی افراد مبتلا به بيماری‌های قلبی، پرفشاری خون، بيماری‌های ايدز و سرطان انجام گرفته نيز نشان‌دهنده تأثير مثبت دعا در سلامتی اين افراد است.
«جك استاكی» كه يكی از پژوهشگران در زمينه «دعا درمانی» است، تأثير دعا بر ميدان‌های الكترومغناطيسی بدن را بررسی كرد. او در اين مطالعه، ميزان فعاليت الكتريكی در مغز و سطح بدن افراد را در آزمايشگاه خود واقع در ايالت «كلرادو» اندازه‌گيری می‌كرد، حدود 1000 مايل آن طرف‌تر در كاليفرنيا گروه‌های معنوی برای تعدادی از اين افراد دعا می‌كردند.
نتيجه اين مطالعه نشان داد كه بين ميزان فعاليت الكتريكی در بدن افرادی كه برايشان دعا شده‌بود با افرادی كه برايشان دعا نشده بود، اختلاف معنی‌داری وجود داشت.
«مهری صانعی»، آموزش و پرورش كرمان
