خوانشی از عزاداری حسینی در مجله «اسلام و مطالعات اجتماعی»
کد خبر: 4081255
تاریخ انتشار : ۰۷ شهريور ۱۴۰۱ - ۰۹:۳۲

خوانشی از عزاداری حسینی در مجله «اسلام و مطالعات اجتماعی»

سی و هفتمین شماره فصلنامه علمی ـ پژوهشی «اسلام و مطالعات اجتماعی» مربوط به تابستان ۱۴۰۱ از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی منتشر شد.

به گزارش ایکنا، این شماره «اسلام و مطالعات اجتماعی» دربردارنده هفت مقاله با عناوین «تحلیل الگویی عدالت اجتماعی مهدوی در عصر غیبت براساس نظریه ولایت فقیه» اثر حسین الهی‌نژاد، «خوانشی از عزاداری حسینی(ع)، به مثابه یک سبک زندگی» به قلم جواد مویزچی و سیدخدایار مرتضوی، «بازخوانی انتقادی منطق تكوينی علم اجتماعی دوركيم از منظر حكمت متعالیه» به قلم صادق مشکاتی و مهدی سلطانی، «طراحی الگوی تبیین مخاطرات در عرصه اجتماع از منظر حکمت صدرایی» نوشته فاطمه‌ عبدالله‌آبادی‌کهن، حمید پارسانیا و عبدالحسین کلانتری از جمله مقالات این شماره است.
 
همچنین «فلسفه‌های حجاب و عدالت جنسیتی» نوشته مهدی شجریان، «واکاوی نقش دین در سلامت اجتماعی ـ روانی در مواجهه با پاندمی کووید ۱۹» به قلم غلامرضا تاج‌بخش، جواد مداحی، حسین ابراهیم‌زاده‌یاسمین و رضا رمضانی، «بررسی پایبندی دینی و گرایش به رفتارهای پرخطر (مورد مطالعه: نوجوانان و جوانان شهر کاشان) نوشته محمد سلیمان‌نژاد، محسن نیازی و طاهره سلیمان‌نژاد، از دیگر مطالبی است که در این شماره منتشر شده است.
 
در بخشی از مقاله «خوانشی از عزاداری حسینی(ع)، به‌‌‌مثابه یک سبک‌‌زندگی» می‌خوانیم: ابعاد قدسی و فلسفی عزاداری حسینی(ع)، بعضاً باعث فراموشی وجوه هویت‌ساز و مؤثر در مناسبات زندگی روزمره بوده است. در سایه این کم‌توجهی به ابعاد زمینی ذخایری چون عاشورا و عزاداری، مقوله سبک زندگی ایرانی‌ـ‌اسلامی هر چه بیشتر نیاز متنوع خود را با منابع به‌روز شونده وارداتی تأمین کرده است؛ درحالی‌که سنت‌ها و آیین‌ها، دربردارنده وجوه معنایی و قابل الهام برای تغذیه سبک زندگی‌اند. بر این اساس، سؤال اصلی این خواهد بود که چه ظرفیت‌های عینی و عملی در عزاداری امام حسین(ع) ‌به‌ عنوان یک فراوری انسانی‌ برای دست‌مایه قراردادن سبک زندگی ایرانی‌ ـ‌ اسلامی وجود دارد؟
 
این پژوهش با هدف بهره‌گیری از منطق مناسبات عینی و عملی درون عزاداری، در پی معرفی برخی مناسبات سازنده یک سبک‌زندگی فراگیر و خارج از محدودیت‌های یک مناسک آیینی است. در این مقاله، روش فهم پدیده‌ها مبتنی برگونه‌ای پدیدارشناسی خواهد بود که توصیف پدیدارهای عزاداری را بر اساس نیاز، تجارب و تأثیرپذیری‌های عامل شناسای مسلمان شیعی، در زندگی روزمره دنبال‌ می‌کند. لذا شکل پدیدارشناسی، امر لنفسی (برای من) خواهد بود و از الگوی استعلایی تبعیت نمی‌کند. ضمن اینکه تجارب زیسته و مشاهدات عینی نگارندگان از عزاداری‌های امام حسین(ع) و بازتاب‌های عزاداری در روایتِ برخی منابع مکتوب نیز مدنظر بوده است. از جمله نتایج این تحقیق، گردآوری فهرستی از گزاره‌های قوام‌بخش و ایجابی برای یک سبک زندگی عینی و ساختِ مناسبات جدید در زندگی روزمره خواهد بود.
 
برای مشاهده متن کامل مقالات این شماره اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام
captcha