چگونه اهل قناعت باشیم

به گزارش ایکنا از لرستان، پروین حبیبی، مدرس حوزه علمیه خواهران استان لرستان در سلسله کارگاه‌های مجازی صحیفه سجادیه‌خوانی ویژه طلاب خواهر مدارس علمیه لرستان که دوشنبه، 13 تیرماه برگزار شد، با اشاره به شرح فرازی از دعای هشتم صحیفه سجادیه «اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجَانِ الْحِرْصِ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ، وَ قِلَّةِ الْقَنَاعَةِ»، اظهار کرد: چه به لحاظ فردی و چه به لحاظ اجتماعی باید اندیشه قناعت را گسترش دهیم.

وی با اشاره به اینکه هر چه در جامعه به جلو پیش می‌رویم توقعات و زیاده‌خواهی‌ها بیشتر و میزان قناعت کمتر شده است، ادامه داد: امام محمدباقر(ع) در بیانی به جابر بن عبدالله انصاری می‌فرماید: اگر می‌خواهیم در میدان قناعت فرود بیاییم باید از حرص دوری کنیم و اگر بخواهیم حرص را از خود دور کنیم باید زهد را انتخاب کنیم و اگر بخواهیم حلاوت و شیرینی زهد را کسب کنیم لازم است آرزوهای دور و دراز را کوتاه کنیم.

حبیبی با بیان اینکه یکی از راهکارهای اصلی برای قناعت، زهد و وارستگی است، ادامه داد: گاهی زهد را با تنبلی یکی می‌گیرند و فرد به بهانه زهد به سمت سستی می‌رود در حالی که وقتی به سیره معصومین(ع) نگاه می‌کنیم هیچ‌ کدام از اهل‌ بیت(ع) به بهانه زاهد بودن و بی‌اعتنا بودن به دنیا، دنیاگریز و اهل تنبلی نبوده‌اند.

مدرس حوزه علمیه خواهران استان لرستان با یادآوری اینکه امام علی(ع) زمین‌های لم‌یزرع را با حفر چاه‌هایی آباد کردند و بدون اینکه از آن استفاده کند آن را وقف محرومان می‌کرد، افزود: امام موسی‌کاظم(ع) نیز در بخشش و کمک به نیازمندان الگو بودند، به‌طوری‌ که سال‌های سال کمک‌های آن حضرت با عنوان «کیسه‌های موسی» مشهور بود و این امر حاکی از آن است که ائمه اطهار(ع) اهل تلاش و بخشش بودند.

وی با اشاره به اینکه زهد با تنبلی متفاوت است و قناعت یعنی در حین اینکه ثروت داشته باشیم اما به آنچه داریم قانع باشیم، گفت: اگر انسان در حین داشتن ثروت، ولی به میزانی که نیاز دارد به همان اکتفا کند زهد و قناعت است؛ البته خیلی افراد می‌گویند ما اگر سرمایه داشتیم بخشش می‌کردیم اما وقتی به ثروت می‌رسند خبری از بخشش نیست.

حبیبی با بیان اینکه سیره ائمه معصوم(ع) عدم وابستگی به مال و مقام دنیوی است، یادآور شد: زهد نابودکننده حرص و طمع است هر چند بر انسان تلخ باشد و انسان برای رسیدن به قناعت باید زهد را پیشه خود قرار دهد.

مدرس حوزه علمیه خواهران استان لرستان با یادآوری اینکه علاوه بر زهد، اندیشیدن به کوتاه بودن عمر انسان از عوامل رسیدن به قناعت است، بیان کرد: وقتی انسان به سرانجام کسانی که آمدند و جز کفن چیزی با خود نبردند می‌نگرد دلبسته مادیات نمی‌شود و از این راه می‌تواند به قناعت برسد.

وی شکرگزار بودن انسان را یکی دیگر از عوامل رسیدن به قناعت دانست و گفت: هر کسی کار شایسته انجام دهد به حیاتی پاک می‌رسد و در تعابیر دینی یکی از معانی حیات پاک، قناعت است.

حبیبی با تأکید بر لزوم توجه به آثار قناعت در آیات و روایات، اظهار کرد: اگر عواملی چون زهد، شکرگزاری اندیشیدن به کوتاه بودن عمر را در درون خود تقویت کرده و به آثار فردی و اجتماعی قناعت توجه شود، قناعت در جامعه گسترش پیدا می‌کند.