مروری بر وصیت‌نامه «شهید علی شفیعی»

به گزارش ایکنا از کرمان، سردار شهید علی شفیعی، متولد 18 آبان‌ماه 1345 در شهر کرمان یکی از شهدای استان کرمان است که فعالیت‌های انقلابی خود را از سال 1356 با شرکت در فعالیت‌های انقلابی مسجد جامع آغاز کرد و با ورود به بسیج مسجد اقداماتش را گسترش داد. در سال 1362 با ورود به سپاه، در جبهه حضور یافت و علاوه بر حضور در جبهه‌های حق، در فعالیت‌های سیاسی مذهبی شهر کرمان هم شرکت داشت.

علی شفیعی با وجود سن کم، به دلیل ویژگی‌های برجسته‌ای که داشت همچون مدیریت، تدبیر، اخلاص در عمل، شجاعت، نفوذ کلام، روحیه دادن به بچه‌های رزمنده و غیره به‌عنوان یکی از فرماندهان فعال در جبهه جنگ انتخاب و در عملیات‌های بدر، والفجر8 و کربلای 4 شرکت فعال و نقش آفرین داشت و سرانجام در دی ماه 1365 و در عملیات کربلای 4 محور عملیاتی جزیره ام‌الرصاص بر اثر برخورد ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل آمد و در گلزار شهدای شهر کرمان آرام گرفت.

به مناسبت سالروز تولد این شهید بزرگ، بخش‌هایی از وصیت‌نامه ایشان تقدیم مخاطبان ایکنا کرمان می‌شود.

«خدایا در این ساعت آخر که تا شهادتم چیزی نمانده اینطور عرض می‌کنم شهادت می‌دهم که خدا یکی است، محمد رسول و بنده خداست و علی(ع) ولی و رهبر تمام شیعیان.

 خدایا شاهد باش به ظاهر در تنهایی زیستم و تو را بهترین دوست‌ها و عشق‌ها و اعمال‌ها یافتم. پس مرا به سوی خودت فراخوان و بدان که از تمامی مظاهر جاری بردیم تا به تو بپیوندم، خدایا من خواهان شهادت هستم ولی نه به این معنا که از زندگی فرار کنم.

خدایا عمریست پیشانی را بر در گاهت بر روی خاک گذارده‌ام پس در حقم لطفی بفرما؛ خدایا این دست‌ها عمری در خانه تو را زده است. خدایا این چشم‌ها بهانه تو را می‌گیرد و بی اختیار اشک می‌ریزد، خدایا این خون که در رگ‌های من می‌چرخد همه‌اش به شوق توست. خدایا این زبان همچون لایه‌های ترک خورده زلالی باران تو را له له می‌زند پس خدایا با من آن کن که مرحمت و لطف وجود توست ای مهربانترین مهربان. 

با درود و سلام خدمت حضرت حجت‌ابن‌الحسن‌العسکری و سلام بر نائب برحقش حضرت امام خمینی و سلام و درود بیکران به خانواده‌های شهدا و مفقودین و مجروحین و اسراء جنگ تحمیلی و سلام مجدد بر تمامی رزمندگان اسلام که به حق پشتیبان انقلاب هستند. هدف از نوشتن این چند خط فقط این است که بر من واجب شده است آنچه که در زندگی و دیگر جاها بدهکار و یا هر مطلبی دیگر دارم شرح دهم و به‌عنوان وصیت نامه‌ای بر جای بگذارم. 

خدمت همسر محترم و بزرگوارم سلام عرض می‌نمایم ... اگر شهید شدم هیچ غم و غصه‌ای را به قلب راه نده و همچون زینب(س) صبر کن که نصرت خدا نزدیک است.

ای مادر مهربان غمگین مباش از اینکه فرزندی را از دست دادی و در مقابل خدا و حضرت زینب(س) سربلند باش، برایم طلب مغفرت نما که گنهکار هستم و مرا ببخش که نتوانستم در این عمر کوتاه قدر زحمات شما را بدانم.

و اما صحبتی با شما دوستان و آشنایان و رفیقان و شما که مرا می شناختید... ای دوستان جنگ را فراموش نکنید و پیرو خط رهبر عظیم‌الشأن انقلاب اسلامی باشید و حرکت کنید دنبال این رهبر عزیز. مساجد را که سنگرهای این انقلاب هستند حفظ کنید. تمام این شهدا که از کنار ما رفتند گفتند تکلیف این بی‌حجابی را معلوم کنید. امید است ای دوستان خداوند بر همه ما رحم کند و روز جزا بتوانیم جوابگوی حرکت‌هایمان باشیم.

در پایان از همه کسانی که از من بدی دیدند خواهش می‌کنم ببخشید و عفو کنید امید است خدا هم عفو کند من هم بخشیدم اگر حقی بر گردن کسی داشتم. خدایا تو را به واسطه عظمت قدرت تمامی ماها عنایت بفرما. خدایا عفو کن ما را ببخش ما را که در مقابل تو هیچ جوابی نداریم بدهیم و بنده خوبی نبودیم خدایا رهبر ما را سلامت بدار و قائم مقام آن را به‌سلامت خدا ما را در مقابل ولی عصر(عج) سربلند بگردان.آمین 

انا لله و انا الیه راجعون. تا عملیات حدود نصف روز باقی نمانده همه آماده برای نبردی سخت با کافران هستند.»