حفظ قرآن در مذبح آزمون‌ها و دوره‌ها

به گزارش ایکنا، پیرو سخنان حجت‌الاسلام پژمانفر، رئیس فراکسیون قرآن و عترت درباره بلاتکلیفی موضوع حفظ قرآن در کشور و بازخوردهایی که به همراه داشت، علیرضا كچوییان، مدیر مؤسسه قرآن و نهج‌البلاغه تهران طی یادداشتی این سؤال را مطرح کرده است که «صرف هزینه‌ها و بودجه‌های هنگفت در بحث ترویج و آموزش حفظ قرآن در سطح خرد و كلان برنامه‌ریزی در نهادها، شوراها و ستادهای تخصصی، چه دستاوردهایی را داشته است كه متولیان امر را به فکر طرحی نو انداخته است؟»

متن این یادداشت در ذیل آمده است؛

«طی روزهای اخیر بحث حفظ قرآن و موضوعات پیرامونی آن پای ثابت اخبار و فعالیت‌های قرآنی مربوطه شده است. در همین باره می‌توان به سخنان جناب آقای پژمانفر، رئیس فراكسیون قرآن و عترت مبنی بر بلاتكلیفی موضوع حفظ قرآن در كشور و واكنش‌های به آن، برگزاری دوره‌های شبانه‌روزی تحفیظ قرآن در حرم رضوی و آزمون‌های حفظ عمومی سازمان دارالقرآن الكریم و … اشاره داشت.

رویكرد حل‌المسائلی و به نوعی ارائه طریق در برون‌رفت از مشكلات موجود و نیل به مطلوب در موضوع حفظ قرآن به عنوان نقطه مشترك عمده و قریب به اتفاق تمامی این اخبار قابل مشاهده است.

بیشتر بخوانید:

• نقدهای صریح نماینده مجلس به نبود شفافیت در حوزه حفظ قرآن
• مجلس چند سؤال با موضوع امور قرآنی از وزرا داشت؟
• قرار گرفتن تمام آزمون‌های حفظ ذیل آزمون عمومی قرآن

اما سؤالی كه ذهن را به خود مشغول می‌كند، این است كه آنچه تا به حال با صرف هزینه‌ها و بودجه‌های هنگفت در بحث ترویج و آموزش حفظ قرآن در سطح خرد و كلان برنامه‌ریزی در نهادها، شوراها و ستادهای تخصصی این موضوع، انجام پذیرفته، چه دستاوردهایی داشته است كه متولیان امر را به طرحی نو واداشته است؟

آیا با راه‌اندازی دوره‌های شبانه‌روزی تحفیظ قرآن كه به تعبیر عجیب جناب آقای میریان، رئیس مركز قرآن آستان قدس «هیچ روشی به اندازه روش حفظ شبانه‌روزی مؤثر نیست» و برگزاری سالانه آزمون‌های حفظ عمومی از سوی سازمان دارالقرآن در بسط و ترویج حفظ قرآن موفق عمل کرد؟

به طور مثال از بین علاقه‌مندان به حفظ كلام الله چه تعدادی امكان حضور و شركت در دوره‌های شبانه‌روزی را دارند؟ در صورت امكان و از حیث توجه به برنامه‌های آموزشی و فشرده، این دوره‌ها با وجود انتقادات و دستاوردهای حداقلی آن میزان موفقیت فرد تا چه اندازه است؟ یا دارندگان مدارك تخصصی و اعطایی حفظ قرآن سازمان دارالقرآن با وجود پشتوانه قانونی و ارزش معادل تعریف شده برای آن تا چه میزان موفق به استفاده از مزایای مدارك خود شده‌اند كه مدارك عمومی باعث ایجاد انگیزه و تشویق به حفظ قرآن شود؟

متأسفانه نگاه دستوری، رفع تكلیفی، تجربه‌محور و كوتاه‌مدت در موضوع حفظ قرآن از سطح نهادها و سازمان‌ها گرفته تا مؤسسات قرآنی باعث شده با وجود تعدد برنامه‌های اجرا شده هنوز تا منزل مقصود و مطلوب فاصله داشته باشیم.

به نظر حفظ قرآن و راه‌های تبلیغ و ترویج آن را باید در فرهنگ جامعه و به عنوان مزیتی نسبی جستجو كرد. مزیتی كه فرد با كسب و حصول به آن در كنار سایر مزایای اجتماعی و واقعی می‌تواند از آن بهره‌مند شود.

رویكرد فعلی كه با عدم توجه و نگاه به گذشته و رفع نقاط ضعف و عدم تأكید بر نقاط مثبت این راه شناخته می‌شود ما را با انباشتی از برنامه‌های تشریفاتی و بی‌حاصل كه صرفا تضییع وقت مخاطب و هزینه‌های قابل توجه را در پی دارد، مواجه می‌كند. لذا باید با نگاهی جامع، كارشناسانه و منطبق بر واقعیت‌های موجود و نیازهای مخاطب، اصول و روش‌های موجود را مورد بازنگری قرار داده و طرح و برنامه‌ای فراگیر را جهت برون‌رفت از وضعیت آشفته موجود تدوین کرد.»