اردکانی: سینمای دفاع مقدس تعریف ندارد/ تصویرگری مناسک بومیسازی نمی‌کند + صوت
بک کارگردان سینمای گفت: اینکه سینمای دفاع مقدس را بتوانیم در قالب یک ژانر تعریف کنیم با گفته من یا فلان مدیر محقق نمی‌شود، بلکه در ابتدا باید بتوانیم برای آن تعریفی منحصربه‌فرد داشته باشیم.
جواد اردکانی، کارگردان سینما در گفت‌و‌گو با ایکنا پیرامون الزامات سینمای دفاع مقدس بیان کرد: متأسفانه ادبیات سینمایی ما یکسری ابهامات در تعاریف واژه‌هایش وجود دارد که تا آنها برطرف نشود، نمی‌توان به‌طور قطع گفت آیا می‌توان سینمای دفاع مقدس را به‌عنوان ژانر در نظر گرفت یا خیر، ولی سینمای جنگی در جهان به‌اندازه‌ای صاحب اثر است که از آن می‌توان به‌عنوان یک ژانر پرمخاطب سینمایی نام برد.
وی افزود: اگر بخواهیم سینمای دفاع مقدس را با معیارهای سینمای جنگی بسنجیم می‌توان برای آن ژانر در نظر گرفت اما اگر معتقدیم این شکل سینما، چیزی فراتر از سینمای رایج جنگی است باید برای آن تعریفی منحصربه‌فرد در نظر بگیریم. برای رسیدن به این تعریف نیز در ابتدا باید وجه تشابهات و سپس وجه تمایز سینمای دفاع مقدس را در قیاس با سینمای جنگ بیان کنیم.
وجه تشابه فیلمهای جنگی با سینمای دفاع مقدس
این کارگردان ادامه داد: به‌شخصه بین سینمای دفاع مقدس و فیلم‌هایی جنگی وجه تمایزی قائل نیستم، چون اگر بسیاری از تولیدات جنگی سینمایی جهان را ارزیابی کنیم متوجه خواهیم شد به لحاظ معنایی در قالب تعریف دفاع مقدس جا می‌گیرد. این موضوع به شکل دیگری هم می‌تواند مورد بررسی قرار گیرد. بسیاری از فیلمهای دفاع مقدسی دقیقاً همان آثاری هستند که در سینمای جهان به‌عنوان فیلم جنگی تولید می‌شود.
کارگردان فیلم «شور شیرین» در پاسخ به این سؤال که آیا از فیلمهای دفاع مقدسی می‌توان به‌عنوان سینمایی بومی و ملی نام برد؟ گفت: اگر به سینمایی هند دقت کنید متوجه خواهید شد که به تشخصی در جهان دست‌یافته که هر فیلمی که در آن کشور ساخته شود هویت خاص خود را داراست، به نحوی‌که تمام مردم جهان به‌محض تماشای صحنه‌ای از یک فیلم هندی، متوجه کشور سازنده آن خواهند شد. با این توضیح سینمای دفاع مقدس نیز برای اینکه به این خواسته برسد باید چنین جایگاهی را به دست آورد.
پخش جهانی فیلمهای دفاع مقدسی
وی ادامه داد: برای بومی و ملی شدن سینمای دفاع مقدس، مهمترین گام پخش آن است، یعنی تا زمانی‌که نتوانیم محصولاتمان را در معرض دید مردم قرار دهیم چگونه انتظار داریم تا مخاطب جهانی با آن ارتباط برقرار کنند. برای رسیدن به این خواسته نیز باید با کمپانی‌هایی پخش‌کننده فیلم ارتباط داشت، همچنین روی اکران آن سرمایه‌گذاری کرد.
این فیلمساز ادامه داد: مشکل ما در سینمای دفاع مقدس این است که مقلد هستیم، یعنی در فیلمسازی به‌ویژه در حوزه دفاع مقدس نیاز داریم روی داشته‌های خودمان تکیه کنیم، بنابراین شاخصه‌هایی که در آثار جنگی خودمان می‌بینیم دقیقاً همان راهبردهایی است که در سینمای جهان شاهدش هستیم.
اردکانی متذکر شد: تا وقتی‌که نتوانیم برای خود هویتی در آثارمان در نظر بگیریم، توقع بومی و ملی شدن این شکل سینما تنها حرف است که آن را بیان کرده‌ایم، وگرنه در عمل کسی برای حرف ما چندان ارزشی قائل نمی‌شود.
یکی از راهکاری بومی کردن سینمای دفاع مقدس به نظرم به فیلمنامه‌هایی این دست آثار مربوط می‌شود، یعنی باید در ابتدا بتوانیم موضوعاتی که تنها در جنگ ما می‌توان آن را دید در آثار جا داد، همچنین باید به یاد داشته باشیم منظور اتفاقاتی که در برخی فیلم‌هایی دفاع مقدسی شاهدش هستیم، نیست، کارهای کلیشه‌ای و شعاری که دیگر دوران آن به سر رسیده است. در ضمن با جا دادن مناسک دینی هم نمی‌شود سینمای دفاع مقدس را بومی کند، بلکه آنچه اهمیت دارد نحوه نگرش رزمندگان ما به بحث دفاع است که باید به‌صورت کارشناسانه در کارهای سینمایی مدنظر قرار گیرد.
وی در انتهای سخنانش تأکید کرد: زیاد در پی ژانرسازی برای سینمای دفاع مقدسی نباشیم، چون این خواسته با دستور من یا فلان مدیر رخ نمی‌دهد، بلکه آنچه اهمیت دارد همان هویت دفاع مقدس است که تنها با بهره بردن از نظرات بچه‌های جنگ به دست می‌آید.
انتهای پیام
