مهدی صباغ‌زاده، کارگردان سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با ایکنا با بیان اینکه سینما در هر شکلش باید متکی بر اخلاقیات باشد، اظهار کرد: من تولیدات طنز را برای سینما یکی از ضروریات می‌دانم، چون این شکل سینما برای مردم سرگرم‌کننده است و به‌نوعی نشاط را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد؛ به شرطی‌که کار‌های مربوطه با لودگی درآمیخته نشوند. در حقیقت فیلم طنز باید پاسدار اخلاقیات باشد نه اینکه خود بخواهد به آن ضربه زند. درباره لودگی و شاخصه‌های آن چند مورد وجود دارد. اصلی‌ترین نکته نیز به فیلمنامه برمی‌گردد.

وی افزود: کار طنز نیازی به فیلمنامه جدی ندارد، پس بدون اینکه موقعیت مد‌نظر قرار گیرد تنها کلام واسطه‌ای می‌شود تا مخاطب بخندد. این نگرشی خطاست که در برخی تولیدات سینما آن را شاهدیم. مطلب دیگر حرکات بازیگران است. یعنی بخواهیم با انجام حرکات سخیف مخاطب را وادار به خندیدن کنیم. متاسفانه این مشکل در برخی آثار وجود دارد؛ فیلم‌هایی که حتی تماشای آن‌ها هم شرم‌آور است.

وی با بیان اینکه هیچگاه به طنز سخیف علاقه‌مند نبوده، گفت: هیچگاه نتوانستم خودم را راضی کنم برای کسب درآمد بخواهم طنز را ابزاری برای بی‌اخلاقی کنم، برای همین در آثار طنزی هم که ساختم سعی کردم به فرهنگ عمومی جامعه احترام بگذارم. لازم به ذکر است فیلمسازی که توانایی فنی داشته باشد، هیچگاه حاضر نخواهد شد برای رسیدن به گیشه ارزش‌ها را زیر پا بگذارد.

کارگردان فیلم سینمایی «سناتور» با اشاره به اینکه در فیلمسازی نباید به سینمای دیگر کشور‌ها نگاه کنیم، تصریح کرد: ممکن است برخی معتقد باشند در سینمای جهان نیز برای خنداندن از هر ابزاری استفاده می‌شود، اما اینکه در برخی کشور‌ها حفظ اخلاقیات در آثار طنز اهمیتی ندارد، نباید توجیهی برایمان باشد، چون فرهنگ ملی و دینی ما متکی به ارزش‌هاست و نمی‌توان آن را با بی‌اخلاقی همراه کرد.

وی با انتقاد از برخی نظارت‌ها اعلام کرد: نهاد‌های نظارتی در سینما وجود دارند که وظیفه‌شان این است جلوی فیلم‌هایی که در آن‌ها برخی بی‌اخلاقی وجود دارد را بگیرند، اما وقتی می‌بینیم چنین آثاری روی پرده هستند، این سؤال پیش می‌آید نهاد‌های مربوطه چه‌کاری انجام می‌دهند. این امر به نظرم تأثیراتش روی کل سینماست، چون این سهل‌انگاری در نظارت ممکن است مشوقی برای افراد دیگر باشد تا بخواهند برای رسیدن به گیشه به بی‌اخلاقی متوسل شوند.

صباغ‌زاده در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: شاید این سؤال پیش آید که چرا مخاطب از برخی کار‌های سخیف استقبال می‌کند؟ دلیل روشن است. مردم با مشکلات عدیده‌ اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، برای همین دوست دارند وقتی به سالن‌های نمایش می‌روند، لحظات خوشی را تجربه کنند، اما این فیلمساز است که باید با درک این شرایط تلاش کند تا کارش هم برای مردم مفرح باشد هم اینکه در آن بی‌اخلاقی نباشد. این امر نیز دور از دسترس نیست، چون کار‌های طنز خوبی در کشورمان وجود داشته که با حفظ ارزش‌ها مخاطب را نیز سرگرم کرده‌اند.

وی تأکید کرد: دغدغه من در سینما کار‌های جدی است و بیشتر دوست دارم در این رابطه فیلمسازی کنم، اما وقتی فیلم‌های فرهنگی دیده نمی‌شوند یا اینکه حقشان خورده می‌شود، دیگر چاره‌ای باقی نمی‌ماند جز تولید کار‌های طنز، اما من در کار آخرم «کلوپ همسران» که یک فیلم طنز است سعی خود را کردم که از بی‌اخلاقی دور باشم. در این کار، طنز متکی به کلام نبود، بلکه با طنز موقعیت همراه بود.

این کارگردان توصیه کرد: باوجوداینکه معتقدم در تمامی ژانر‌های سینمایی می‌توان اخلاقیات را حداقل به شکل کلامی مدنظر قرار داد، اما برخی ژانر‌ها چندان برای این کار مناسب نیستند. ژانر طنز هم اینگونه است، هرچند منظور زیر سؤال بردن این‌گونه نیست، اما ذات این شکل از سینما بیشتر بر پایه سرگرمی استوار است.

وی متذکر شد: ممکن است این سؤال پیش بیاید حالا که ذات این ژانر بر پایه سرگرمی است، چرا تأکید داریم در آن اخلاقیات باشد. کشور ما اسلامی‌ است، پس هیچ کار سینمایی نباید جدای از شرایط حاکم بر جامعه عمل کند. از نگاه من بهترین توقعی که از طنز می‌رود، کارکرد اجتماعی آن است. یعنی فیلم‌های کمدی با زبان نقادانه بخواهند مشکلات جامعه را بازگو کنند.

کارگردان فیلم «پرونده» در پایان تأکید کرد: سینما هیچگاه نباید ابزاری تبلیغاتی برای حاکمیت باشد، چون این شکل آثار، سفارشی شده و کارکردی نخواهند داشت.