حیدر کسمایی، استاد و داور ممتاز قرآن، در گفتوگو با ایکنا از قم، گفت: از خصوصیات بارز مرحوم عباس رنجبر، استاد فقید و کمنظیر قرآن کریم مخالفت با وهن مراسم دینی، مذهبی و آیینی بود؛ در حال حاضر مراجع بزرگ و رهبر انقلاب و بزرگانی چون آیتاللهالعظمی مکارمشیرازی پرچمدار این ماجرا هستند، اما ایشان از قدیم همیشه معترض وهنهایی بودند که در مجالس مذهبی صورت میگرفت.
وی افزود: در یکی از مراسمها یکی از مداحان مطلبی بیان کرد که استاد رنجبر با صراحت به مخالفت با سخنان وی پرداخت زیرا سخنان وی امکان داشت که در ذهن مردم انحراف ایجاد کند. ایشان با صراحت از حدود احکام و مباحث علمی دین دفاع میکرد؛ همچنین ایشان مبارزه و مقابله جدی با جریانهای خرافی داشت؛ در همان زمان نیز خوشفکر و روشنفکر بود؛ اهل دسته و روضه و اشک بود و اجازه نمیداد کسی با غرض و یا بیغرض به ساحت قدسی اهل بیت(ع) توهین کند.
این استاد قرآن بیان کرد: همچنین استاد رنجبر از نظر سیاسی بسیار روشنفکر بود؛ قدرت تحلیل و فهم ایشان به حدی بود که برای همه غیرقابل باور بود که انسانی از روستا آمده و سواد دانشگاهی ندارد تا چه حد تحلیلهای عمیق، دقیق و علمی ارائه میدهد؛ در عرصه سیاسی ایشان به شدت ولایتمدار بود و این ولایتمداری را با درایت همراه کرده بود و همیشه جلسات قرآن خود را با دعا برای امام و رهبری به پایان میرساند.
هماهنگی رفتار و گفتار
وی با بیان اینکه یکی از سیرههای اخلاقی و رفتاری مرحوم رنجبر را باید هماهنگی بین حرف، رفتار و عمل دانست، تصریح کرد: ایشان به هیچ عنوان اهل غیبت نبود؛ همیشه به آنچه معتقد بود عمل میکرد؛ ایشان انسانی مؤمن، متدین و اهل بیتی(ع)، خوشبرخورد و متواضع و فروتن بود و مجموعه صفات عالیه انسانی را در خود داشت.
وی افزود: مرحوم رنجبر مدافع حریم ولایت رهبری؛ متواضع و سادهزیست بود و همیشه لباسهای ساده میپوشید؛ این سادگی به حدی بود که هیچ کسی تصور نمیکرد که چه جایگاهی در عرصه قرآنی استان دارد. دستان ایشان دست زحمتکشی کشاورزی بود اما هیچگاه از کار و تلاش علمی و مجاهدت در علم و تحصیل و تدریس خسته نشد.
وی گفت: بنده در سنین نوجوانی از اینکه دست کسی را ببوسم اعراض داشتم و اصلاً چنین کاری را نمیکردم و این کار را نیز خوب نمیدانستم، اما پس از اینکه کمی بزرگتر و با مبانی قرآن آشنا شدم متوجه شدم که باید دست والدین را ببوسم و میان اساتید نیز دست ایشان را میبوسیدم که البته ایشان قبول نمیکرد ولی بنده برای تدریس و حق استادی که به گردن ما داشت این کار را میکردیم.
وی اظهار کرد: چند سال پیش در شورای عالی قرآن در تهران به همراه استاد رنجبر حضور یافتیم، اما افرادی بودند که ایشان را نمیشناختند؛ استاد میرزاجانی و سرابی که مسئول نشست بودند ایشان را میشناختند احوالپرسی کردند؛ استاد فریدونی در این جلسه دست ایشان را بوسید و گفت که شما حق بزرگی به گردن فعالان قرآنی دارید اما جالب بود که اکثر شرکتکنندگان ایشان را نمیشناختند زیرا اهل کارهای نمایشی نبود و بیشتر بهدنبال هدف و وظیفه خود بود.
تأسیس مجمع حافظان و قاریان
کسمایی اظهار کرد: مرحوم رنجبر جایگاه خوبی از نظر اساتید و از نظر علمی و قرائت و بهخصوص حفظ داشت؛ مجمع قاریان و حافظان قرآن که توسط مرحوم رنجبر ایجاد شد هم نقش مهمی در توسعه حفظ قرآن در قم داشت و سبب شده که امروز از بهترین استانهای کشور در زمینه حفظ باشیم.
وی گفت: ایشان سنت حسنهای در قم ایجاد کرد؛ در واقع به قول قرآن شجره طیبهای کاشتند که برگ و بار و ثمرش به جایی رسیده که امروزه شاگردان ایشان از اساتید بینالمللی قرآن بهشمار میروند؛ حتی میتوان شکوفایی تواشیح و گروههای تواشیح را نیز از برکات خدمات ایشان توصیف کرد.
وی اظهار کرد: به نظر میرسد که این شکوفایی و کلمه طیبه به شکل تصادفی نصیب کسی نمیشود و باید عملی طبق موازین قرآنی انجام شود تا چنین بازخوردی داشته باشد؛ در این جهان هیچ چیزی تصادفی انجام نمیشود؛ ایشان متدینن بود و به حلال حرام توجه خاص داشت و رزق حلال خورد و رزق حلال را نیز به خانوادهاش داد و همیشه مقید به شرع بود.
استاد قرآن کریم بیان کرد: نکته دوم اینکه ایشان مخلص بود و با اخلاص کار کرد؛ اگر ایشان به دنبال شهرت بود در تهران میماند، اما به روستای خود رفت و فاصله قم و فردو را با وسیله و بی وسیله و در سرما و گرما با بدترین شرایط طی کرد تا این شجره طیبه در قم شکل بگیرد و حتی ایشان گاهی این مسیر را پیاده طی میکرد تا در جلسات قرآن حاضر شود.
جهاد در راه هدفی مقدس
این استاد قرآن بیان کرد: نکته سوم اینکه ایشان دنبال علم بود و برای یافتن مطالب علمی به سختی میافتاد؛ نکته دیگر آن است که ایشان زکات علمشان را نیز داد و جلسات مختلف را در بدترین شرایط برگزار میکرد؛ وی اکثر جمعهها را از وسف و فردو که مسافتی چندین کلیومتری است به قم میآمد و گاهی اوقات بدون ماشین خود را به قم میرساند و با شرایط آن زمان آخرشب از قم به فردو بازمیگشت.
وی گفت: ایشان با اینکه رئیس مجمع حافظان و قاریان بود ولی با تقسیم کار تصمیمات داوری را به شاگردان خود از جمله بنده واگذار کرده بود وهیچگونه دخالتی در این موارد نداشت و این کار را با نهایت فروتنی نیز انجام میداد. این خصوصیات باعث میشود که ایشان را یک انسان قرآنی و وارسته و الگوی تمام معنای یک استاد قرآن بدانیم؛ متأسفانه امروز این حوزه قرآنی، مایه تجارت برخی افراد شده است و برخی برای کسب شهرت و تجارت وارد این عرصه میشوند.
وی گفت: پس از اینکه در اوایل دهه هشتاد مسجد محمدیه تخریب و به شبستان حرم محلق شد قرار شد که یک کار شاخص قرآنی در حرم انجام شود و به همین دلیل شورای قرآنی شکل گرفت و برخی نیز عضو این شورا شدند؛ من در اوایل 80 تا 86 مدیر شعبه قرآن بودم؛ جلسه ترتیل حرم که امروزه در سراسر جهان نیز به یک الگوی بیمثال مبدل شد در آن زمان توسط بنده و استاد فرقانی شکل گرفت.
وی تصریح کرد: در ماه رمضان امسال در قم مراسم ترتیلخوانی در 200 مسجد انجام شد؛ این مسئله را نیز میتوان از برکات وجودی استاد رنجبر دانست که توانست با تربیت شاگردان و ایجاد روح خدمت به قرآن در ما چنین کارهایی را به ثمر بنشاند؛ برکات استاد رنجبر به حدی زیاد است چونان درختی که هر روز شاخه جدیدی را در بدنه خود می رویاند در حال زایش و نوزایی است و هرچه شاگردان دارند از ایشان دارند.
انتهای پیام