به گزارش ایکنا؛ سال 1395 بود که تقریباً برای اولین بار و در قالب یک حرکت خودجوش مردمی، گروهی از اساتید قرآنی برای توجه بیشتر به مناطق محروم عازم مناطق کمتر توسعهیافته از حیث فعالیتهای قرآنی شدند تا نگاهها را به این مناطق بکشانند.
با پیگیریهای این گروه در اواخر سال 95 و اوایل سال 96 حرکتهایی در برخی مناطق شکل گرفت که اگرچه اندک اما برای شروع کافی بود؛ چرا که همین حرکتهای مردمی باعث شد تا نگاهها به مناطقی که از لحاظ فعالیتهای قرآنی کمتر توسعه یافتهاند، دوخته شود و مسئولان قرآنی کشور به فکر جذب اعتبارات اختصاصی برای این مناطق بیفتند.
به دنبال این حرکات بود که برای اولین بار کارویژهای در شورای توسعه فرهنگ قرآنی برای رصد و پشتیبانی از فعالیتهای قرآنی مناطق محروم و نیز انسجام یافتن فعالیتهای قرآنی در این مناطق راهاندازی و جلساتی هم با حضور مسئولان و نمایندگان برخی نهادها برگزار شد.
در آن کارویژه جمعبندی نهایی پس از برگزاری چندین جلسه این شد که یکی از دستگاههایی که مسئولیت ذاتی آن توجه به اقشار و مناطق محروم است، مسئولیت را برعهده گیرد و جلساتی به همین اعتبار و با همین رویکرد در سال 96 با حضور نمایندگانی از کمیته امداد امام خمینی(ره)، سازمان بهزیستی و سازمان بسیج مستضعفین برگزار شد.
انتخاب این سه دستگاه به عنوان دستگاههایی که مأموریت آنها مقدار زیادی با مأموریتهایی که در این زمینه وجود دارد، هماهنگ است، باعث شد تا امید به شکلگیری یک طرح حمایتی همهجانبه از مناطق محروم پررنگتر از همیشه شد. در این زمان بود که کمیته امداد مسئولیت این کار را در بحثهای اولیه و نشستهای آغازین بر عهده گرفت.
اولین خروجیهای این نشستها تأکید بر تهیه یک آییننامه برای حمایت از مناطق محروم بود، آییننامهای که باید در شورای توسعه فرهنگ قرآنی نیز مورد بررسی قرار میگرفت، در حالی که انتظار میرفت تا روند حرکتها در این مسیر با شتاب اولیهای که داشت پیش برود، به یکباره ترمز فعالیتها کشیده شد و نه تنها در سال 96 که با گذشت چهار ماه از سال 97 نیز خبری از آییننامه مورد اشاره نشد تا امیدی که بارقههای آن در چشمان مردمان مناطق محروم شکل گرفته بود، به یکبار رنگ ببازد.
تجربه نشان داده است که هرگاه طرحی بعد از چند ماه به صحن اصلی شورای توسعه فرهنگ قرآنی وصول نشود رفته رفته فراموش شده و شاید سالها طول بکشد تا بار دیگر از بایگانی دبیرخانه بیرون کشیده شود، شاهدمثال این موضوع هم طرح «صیانت از فعالان قرآنی» است که چندین سال در نوبت بررسی در صحن اصلی شورا بود، اما رفته رفته به فراموشی سپرده شد و یک اتفاق باعث شد تا مجدداً این موضوع برای بررسی در اولویت قرار گیرد.
حالا به نظر میرسد آییننامهای که هدف آن حمایت و پشتیبانی از توسعه فعالیتهای قرآنی در مناطق محروم است هم به سرنوشت آییننامه طرح صیانت دچار شده است و مشخص نیست، بخت آن برای حضور بر روی میز رئیس شورا باز میشود. هرچند مسئول کارویژه رسیدگی به مناطق محروم از ارائه در آینده نزدیک خبر بدهد.
محمد انجمشعاع، معاون هماهنگی و نظارت راهبردی شورای توسعه فرهنگ قرآنی که از همان ابتدا مسئولیت کارویژه رسیدگی به مناطق محروم را برعهده گرفت، در گفتوگو با خبرنگار ایکنا در مورد سرنوشت این کارویژه و آییننامهای که باید تاکنون کار نگارش آن پایان مییافت و حتی به شورای توسعه نیز ارائه میشد، مطالبی بیان کرده است.
انجمشعاع گفت: آییننامه مراحل اولیه خود را طی کرده و باید در جلسه مجمع مشورتی شورای توسعه فرهنگ قرآنی و در ادامه صحن اصلی شورای توسعه مطرح شود. با توجه به تأکیداتی که «مخبردزفولی» رئیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی در خصوص توجه به مناطق محروم داشتهاند، امیدوار هستیم در جلسات آینده این آمادگی ایجاد شود تا آییننامه با اتقان ویژه و جامعیت مطلوب به صحن علنی شورا برود و تصویب شود.
وی در ادامه به یک نکته نگرانکننده نیز اشاره کرد و افزود: نکته نگرانکننده در آییننامه آینده این است که با توجه به وجود داشتن مشابه این کار در دستگاههای اجرایی، باید برای مناطق محروم در حوزه قرآن بودجه اختصاصی و ویژه داشته باشیم کما اینکه در دولت هم از حیث ساختاری یک مجموعههایی در ذیل نهاد ریاست جمهوری برای توجه به مناطق محروم تعریف شده است.
مسئول کارویژه رسیدگی به فعالیتهای قرآنی مناطق محروم تصریح کرد: علاوه بر آن ساختار، درصد خاصی از اعتبارات عمرانی به مناطق محروم اختصاص پیدا میکند، اگر این اتفاق در بودجههای قرآنی شکل نگیرد، قطعاً مناطق محروم در حد یک کارویژه باقی خواهند ماند.
وی اذعان کرد: اعتقاد ما این است که توجه به قرآن کریم از بسیاری از آسیبهای اجتماعی خواهد کاست و باعث امنیت پایدار در کشور خواهد شد. بنابر این اگر این کار خصوصاً در مناطق مرزی شکل بگیرد باعث ایجاد امنیتی پایدارتر خواهد شد؛ چرا که توجه به شاخصهای قرآنی این امنیت پایدار را ایجاد میکند.
انجمشعاع در ادامه به گفتوگوهایی که با کمیسیون امنیت ملی مجلس و نیز دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی صورت گرفته است اشاره کرد و گفت: فارغ از تمام بحثهای اینگونهای، نیازمند حمایتهای جدی مجلس، دولت و ... در بحث مناطق محرم در زمینه توسعه فعالیتهای قرآنی هستیم.
مسئول کارویژه رسیدگی به مناطق محروم شورای توسعه فرهنگ قرآنی اظهار کرد: اگر بخشی از بودجه اختصاصی عمرانی مناطق محروم برای عمران و آبادی قلوب مومنین در حوزه ارتقاء شاخصهای قرآنی صرف شود، دستاوردهای مطلوبی را به دنبال خواهد داشت و علاوه بر این با این کار زیرساختهای لازم برای یک باور مطمئن جهت ساخت اقتصادی هم فراهم کردهایم.
معاون هماهنگی و نظارت راهبردی شورای توسعه فرهنگ قرآنی در ادامه به بیان یک پیشنهاد پرداخت و گفت: پیشنهاد من این است که فراکسیون قرآن مجلس و نیز سازمان برنامه و بودجه در بودجه سنواتی سال 98 این موضوع را مورد توجه جدی خود قرار دهند و نگاه ویژهای به بحث بودجهای مناطق محروم انداخته شود.
وی افزود: اتفاق مبارکی که در بودجه سنواتی امسال رخ داده است توجه به استانها در این بودجه بوده است. این اولین سالی است که شاهد رویکرد استان محور در بودجه اعتبارات قرآنی هستیم و این را به فال نیک میگیریم. از همین منظر و از همین زاویه و موضوع تقاضا دارم در مناطق محروم توجه ویژهای انجام بگیرد و خارج از بودجه و اعتبارات منشور، بودجهای برای مناطق محروم اختصاص پیدا کند که قطعاً مناطق محروم میتوانند برای ما یک آورده امنیتی و فرهنگی را به دنبال داشته باشد.
انجمشعاع در پایان در مورد توقف جلسات این کارویژه نیز گفت: جلسات این کمیته توقف داشته است و قرار است از تیرماه مجدد از سر گرفته شود.
انتهای پیام